2014 Senesinin Haziran ayıydı ve o zaman ki adıyla İL gazetesi’ne başladığımda. Geriye dönüp baktığımda üzerinden neredeyse 5 yıl geçmiş. Zaman ne çabuk geçti inanın onu bile hatırlayamadım. Şimdi düşünüyorum da zamanı ne kadar çabuk tüketmişiz.
Şimdi dünya tamamen değişti, Türkiye Cumhurbaşkanlığı Hükümet Sistemi’ne geçti, AK Parti 16 yıldır iktidarda ve Amerika Birleşik Devletli Başkanı Donald Trump dünyayı şaşkına çevirmeye devam ediyor. Yani neyi yazsak neyi anlatsak bilemedik. Çünkü dünya 5 yılda nereden nereye geldi.
5 yılda dünya değişti, teknoloji değişti ve en önemlisi insan çok değişti. Dile kolay tam 5 yıl kimine kolay, kimine zor, kimine çok kısa bir zaman, kimine göre bir ömür. Yani birazda nereden baktığına bağlı. Bilgi ve teknolojinin baş döndürücü bir hızla değiştiği çağımızda haliyle bizde değiştik daha doğrusu değişmek zorunda kaldık. Şimdi geriye dönüp bakıyorum da ne zaman geçti bu beş yıl. Yani ömürden giden bir beşyıl olmuş farkına olmadan. Zaman su misali gibi akıp gitmiş benim eski adıyla Ankara İLgazetesi, yeni adıyla Anadolu’daki görevime başlamam.
Daha dün gibi geliyor. Diyorum ki zaman sen ne çabuk geçmişsin, biz yaşlanmışız ama sen “Anadolu Gazetesi” her geçen gün gençleşmeye, güzelleşmeye ve değerine değer katmaya devam ediyorsun. Biz bugünlere getirdik bizden sonra seni daha genç arkadaşlarımız daha güzel yerlere taşıyacak ve etkisini çok daha fazla hissettirecek Anadolu’nun Ankara’da.
16 Eylül 1983 yılında Ankara İLgazetesi olarak başladığın serüvenine bugün Anadolu Gazetesi olarak devam ediyorsun ve bende bu kurumun bir çalışanı olarak burada olmaktan mutluyum ve huzurluyum. Çünkü bu günlere gelmemizde çok büyük emekler, hüzünler ve gururlar var.
Sıkıntısını, derdini, tasasını çok çektik. Çekmeye devam ediyoruz özellikle de şu günlerde Amerikan Doları’nın başını almış gitmesiyle. Çünkü benim gibi yerel gazetelerde çalışan birçok meslektaşım zor durumda. Gazeteler neredeyse basılamayacak durumda. Çünkü gazete kağıdı ithal edildiğinden piyasada kağıt bulmak zor.
Gazete kağıdının dolarla ithal edilmesi nedeniyle kağıt fiyatlarına yetişebilmek ne mümkün. İnşallah hükümetimiz bu sorunu biran önce çözer de bu sıkıntı sona erer. Yoksa birçok yerel gazete kapanmakla yüz yüze kalacak bu da en çok biz gazetecileri üzer.
Zaman geldi bırakmak istedim, zaman geldi çok yoruldum yeter dedim, zaman geldi daha fazla bu yükü kaldıramayacağım artık dedim. Fakat her seferinde meslek aşkı ve Anadolu sevgisi ağır bastı. Onun için bırakması, çekip gitmesi hiç kolay olmuyor.
Hani insan bazen artık yeter bırakayım bu işleri dediğiniz anda aman bırakma bu mesleği seviyorsun diyen arkadaşım oldu. Zaman zaman Türkiye’nin ekonomik krizle boğuştuğu dönemde taşın altına elini koymak yerine çekip gidenleri düşününce iyi ki burada kalmışım diyorum. Bana da sende git aman ne uğraşıyorsun diyenlerin hiç biri şimdi yok ve yerlerinde yeller esiyor. Derdine, tasasına ve sıkıntısına katlanamayanların hiçbiri yok ve biz yine Anadolu olarak ayakta dimdik duruyoruz.
Evet, hem ekonomik sıkıntısını çektik, hem de güzel günlerini de gördük. Her türlü şartlarda çalışmasını öğrendik ve öğrenmeye devam ediyoruz. Zaman zaman hüzünlü günlerimiz oldu, aramızdan emekli olup ayrılan arkadaşlarımız oldu, hepsinin yerleri yeni arkadaşlarla doldu.
Şimdi 35 yılın vermiş olduğu heyecan, şevk ve gayretle yolumuza daha emin adımlarla ve daha güçlü şekilde devam ediyoruz, etmeye devam edeceğiz. Zaman geçse de bizler yaşlansak ta Anadolu Gazetesi dimdik ayakta durmaya ve yoluna emin adımlarla ilerlemeye devam edecek. Benim bundan en ufak bir kuşkum yok.
Anadolu Gazetesi, Anadolu’nun sesi olmaya ve Anadolu’nun yanında olmaya devam edecek. Ankara’nın en çok okunan ve ses getiren gazetesini siz değerli okuyucularımıza daha güzel günlere ulaştırmak için bütün gücümüzle çalışmaya devam edeceğiz. Nice 35 yıllara, nice güzel senelere diyorum…