Arslan, Tip-1 diyabet hastalarının sağlıklı yaşamlarını sürdürebilmek için düzenli olarak kullandıkları sensör ve insülin pompalarının masraflarını karşılayamadığını vurguladı.
Bu durumu ele alarak, özellikle çocuk hastaların yaşam kalitesinin ciddi şekilde düştüğüne dikkat çeken Arslan, parmaklarının defalarca delindiği için bir süre sonra hissizleştiğini ifade etti. Ayrıca, Tip-1 diyabetli çocukların ailelerinin, gece boyu çocuklarının başında nöbetleşe bekleyerek nefes alıp almadığını kontrol etmek zorunda kaldıklarını ve okulda da glukoz ölçümleri yapmak için kapı önlerinde beklediklerini belirtti.
Arslan, tüm bu zorlukların vatandaşları acı, korku ve endişe içinde yaşamaya mahkum ettiğini söyleyerek, söz konusu sağlık cihazlarının ücretsiz verilmesi gerektiğini ifade etti. Bu adımın, Tip-1 diyabet hastalarının yaşam kalitesini yükselteceğine ve ailelerin üzerindeki maddi yükü hafifleteceğine inandığını belirtti.