Araçlar amaç olmuş

Zafer Çam

Paranın kuluna, paraya tapana.

Makamda güç alana.

Şöhret hasatlığına tutulana.

Tıbben çare yok.

Bunlar insanın yeryüzünde üç şeytanı.

Makam, para, şöhret.

Böyle kimseler, kendisinin kulu olur.

Şeytanı aramanıza gerek yok bunlar insanın tapındığı dünyalıklar.

Ahirette hiç faydası olmayan dünyalık sevgiler.

Bu üçlü nefsinize kalbinize girdiyse işiniz çok zor.

O zaman kalbe şeytan yerleşir.

Allah teslimiyeti, Kur’an yaşamı, peygamber örnekliği kalbinize dokunmadıysa işiniz zor.

Bugün ülkemizde adı Müslümanların en büyük üç hastalığı para, makam, şöhret.

Üçünde de Allah’a sığınmak lazım derim.

Hacda şeytan taşlayıp ülkeye geldiğinde şeytana tapanlardan Allah korusun.

Her vakit namazında “yalnız sana ibadet ederim yalnız senden yardım isterim” diyenlerin makamlara, paraya, şöhrette tapmaları çok acı değil mi?

Zengin olmak isteyenler gözlerini para hırsı bürüyenlerdir.

İman ticarete alet edilemez.

Onların yaptıkları hizmet değil, hezimettir.

Tüyü bitmedik yetimlerin hakkını yiyerek hizmet yapılmaz.

Eskiden önemli olan paylaşmakken yenidünya düzeninde para amaç haline gelmiş ve insani değerlerin yerini almış durumda.

Araç olan amaç olduysa bir düşünmelisiniz.

Allah’ın verdiği zenginliği makamı şöhreti siz kullanmaz iseniz o sizi kullanır.

Ne zaman para sizleri kullanmaya başladıysa işte o zaman kalbinize şeytan yerleşir.

Bizi buna ihtiyaç durumuna getiren sermaye tapıcıları dünyada yaşamanın tek şartının neredeyse paraya bağlı gibi göstermeleri.

Aldanmayın.

Kutsal değerler ve kavramlar asla ticarete alet edilemez, bezirgânlık konusu yapılamaz.

Halkın ihtiyacı olan maddeleri alıp depolamak, saklamak, fiyatlarının artmasına sebebiyet vermek tüm inanışlarda yasak kılınmıştır.

Dilleriyle kutsal kelime ve kavramları telaffuz ederken, yürekleri para diye atar bazı vicdansızların.

Paranın yanında şöhrete, makama ve mevkie de taparlar bu kişiler.

Para güçtür, hayatta kalma çabasıdır.

Allaha dayalı olmayan sistemler insanları paraya kul eder, ihtiyacı olmayan şeylere ihtiyaçları varmışçasına beyinlere kazır, fakir hissetmemizi sağlar.

Paranın hükümdar olması ile birlikte günümüzde her şey para üzerine kurulu, parasız nefes bile alınmıyor.

Varlık amaçlarının büyük kısmını para kazanmak, daha çok kazanmak adına harcamaya gönüllü, kendini kazandığı ölçüyle mutlu hisseden insanlar paraya taparlar.

Paraya tapan kişilerin çoğu için önemli bir değerleme kriteridir para olur.

En tehlikelisi de ben paraya değer veren biri değilim cümlesini kurma hızlarıdır.

Paraya değer vermediklerini söylemelerine rağmen para araç olma noktasından amaç olma noktasına doğru çoktan yerini almıştır bu insanlar için.

O kalbe şeytan yerleşir vicdanları paradır onlar parya taparlar….