Biri var mı şu yer yüzende
Bir ömür babasının evinde
Hep İyi günde kötü günde
Huzur bulup çok yaşamış
Baba evinin eşiği gurbet diyorlar
Baba ile sohbet bir servet diyorlar
Babasız dünya koskoca hasret diyorlar
Var mı neşe dolup hep yaşamış
Babam evi sen hiç gücenme
Hatıralarım sen de güvenme
Geldim sana bak kapı süvende
Yazıyor ki hep mutlu yaşamış
Babam evine baktım uzun uzun
Görmedim başka bir mahzun
Anladım sendeki bu füsun
Çok bekledim kal deyip yaşarmış
Bir misafir gibi geldim sana
Çok acılar yaşattın bana
Üzgünüm hatıralardan yana
Geç geldin diye “küs” yaşamış
Bu sana bir boyun eğiştir
Dağıtmışlar hep bu nasıl iştir
Yenileri gelsin eskileri değiştir
Gelmeyince “ah” edip yaşamış…