Sevinç, bayramların doğasında vardır…
Bayramlarda çocuklar sevinir, yaşlılar sevinir, ana/babalar sevinir; toplumun her kesiminde büyük bir coşku kaplar kalpleri…
Ancak bu Ramazan Bayramı biraz farklı; sevinç kadar hüzün de yüklü insanlar…
6 Şubat’ta yaşadığımız Kahramanmaraş merkezli deprem ve ardından oluşan deprem fırtınası 50 binin üzerinde can kaybına ve milyonlarca insanın evsiz, yurtsuz kalmasına neden oldu…
O deprem anı ve sonrası uzayıp giden, sanki hiç bitmeyecekmiş gibi gelen kahredici görüntüler… Ve yıkılan hayatlar, hayaller….
ANKARA HERKESE KUCAK AÇTI…
Ankara’da deprem bölgesinden gelen çok sayıda misafirimiz var. Gücü yeten, imkânı olan herkes bir şeyler yapmaya çalışıyor; yaşadığı kente gelen ya da bölgede kalanlar için…
Örneğin Ankara Büyükşehir Belediyesi deprem bölgesinde yaşayanlara gıda, sağlık ve altyapı desteğinde bulunurken yöre esnafı için de Ankara’da Kahramanmaraş Dayanışma Günleri ve Malatya Dayanışma Günleri adı altında etkinlikler düzenledi. Ankara’da yaşayan depremzedeler için tüm belediyelerin yanı sıra, Ankara Ticaret Odası, Ankara Sanayi Odası, Ankara Kent Konseyi, Kırşehirli Dernekler Federasyonu ile Kırşehirli Sanayici ve İş İnsanları Derneği (KIRSİAD) de tüm kentlerde hiçbir hizmet, yardım ve desteği esirgemiyor…
Gidenlere dua; geride kalanlara ise hayata tutunması için seferberlik devam ediyor…
ŞÜKÜRLER AĞITLARA KARIŞIRKEN
Evet, tüm insani zaaflarla birlikte bir yanda da hayat devam ediyor…
Alışılmış ve arzu edilen bir bayram yazısı olmadığının farkındayım. Ailemin tüm fertleri bu bayramda farklı kentler ve ülkelerde ama hayattalar. Buna şükür elbette ama çevremizde olanları da görmezden gelemeyiz. Seçim çalışmalarında ağırlıklı konunun ‘deprem’ ve ‘deprem bölgesi’ olduğunu biliyoruz. Konu oy almak için şirin görünmenin ötesinde bir önem taşıyor…
Deprem sadece 11 ili yıkmadı, 81 ilimizi de vurdu. Gözümüzün önünden ve kulaklarımızdan gitmeyecek acılar, anlar, çığlıklar bizimle yaşıyor, yaşayacak.
ONLARI UNUTMAYALIM LÜTFEN…
Bu bayram başta deprem bölgesinde yaşayan ve ailesini, oyuncaklarını, kıyafetlerini, okulunu, arkadaşlarını, öğretmenlerini kaybeden çocuklar unutulmamalı.
Hani hep denir ya; sevinçler paylaşıldıkça çoğalır, acılar paylaşıldıkça azalır…
Adına ‘şeker’ ya da ‘ramazan’ diyen; dünyayı güzelleştirmeye çalışan, işi ne olursa olsun en iyisini yapmaya çalışanların ve hepimizin bayramı sağlıkla geçsin; kutlu olsun…