(D.54 h.) yılında Medine’de doğan Hz. İmam MUHAMMED Bakır (v:117 h.) tarihin de Medine'de vefat etti ve Baki' Mezarlığı'na defnedildi. Künyesi Ebu Cafer Muhammedü’l-Bakır bin Ali bin Hüseyn bin Ali bin Ebu Talib dir. Ünlü imam Cafer-i Sadık’ın babasıdır. Soyu, Babası Kerbelâ Vak'ası'ndan sağ kurtulan İmam Ali b. Hüseyin Zeynelâbidîn, annesi Fâtıma bint Hasan'dır. Baba tarafından Hz. Hüseyin'in, anne tarafından Hz. Hasan'ın torunudur. İmamet silsilesinin beşinci halkasını oluşturmuştur.
Hz. Cabir ve Enes’in (r.a.) de bulunduğu bazı sahabelerin dönemine yetişme ve onları görme şansına sahip olduğu için tabiin arasına dâhil oldu. Özellikle fıkıh dalında olmak üzere İslami ilimlerde eğitim görerek önemli aşamalar kat etti. Peygamber Efendimize (a.s.m.) olan benzerliğinden ötürü sahabe Cabir bin Abdullah’ın ilgisini çekti. Peygamber Efendimizin selamlarını kendisine iletti. Ayrıca Abdullah b. Ömer, Ebû Saîd el-Hudrî gibi sahabîlerle Saîd b. Müseyyeb ve Muhammed b. Hanefiyye'den hadis naklettiği gibi başta büyük dedesi Ali b. Ebû Tâlib olmak üzere ulaşamadığı diğer ashaptan gelen bazı hadisleri mürsel olarak rivayette bulundu.
Babası İmam Ali b. Hüseyin Zeynelâbidîn, (v:94 h.)’den ve sahabelerden Eğitimi ve yetişmesine büyük ölçüde istifade etti, ve nakillerde bulundu. İlim ve irfan yönünden zamanında, Medine’nin en büyük fıkıh âlimleri arasına yükseldi. . Babasının vefatından sonra İmamet makamına geçmiş, bütün ilimleri anlamasından dolayı, ‘ilim ve fazilette üstün’ anlamına gelen “bâkırü’l-ilm” unvanıyla ("ilmi yarıp derinliklerine ulaşan, geniş ilim sahibi" )adıyla anılmaya başlandı. Maddi ve manevi ilimlerde yükselmek isteyenler kendisinden büyük bir feyz aldılar. Bu unvan ve lakabının dışında “Şâkir (şükreden)”, “Emîn (güvenilir)”, “Hâdi (doğru yolu gösteren)”, “Şebîh (benzeyen, benzeyici)” lakaplarıyla da anılmıştır. Şebîh lakabı Peygamber Efendimize olan benzerliğinden ötürü verilmiştir. On dokuz yıl insanlara doğru yolu göstermeye çalışarak, insanların dini anlaması olan hidayetlerine vesile olmuştur. Medine'deki Sünnî ilim çevresinde muhafazakâr, güvenilir bir râvi olarak görürlerdi. Hadis nakilcisi, ilmi seviyesi yüksek, meselelerin mahiyetine nüfuz edebilen, dirayetli bir şahsiyet olan İmam, öğrencilerinden Zürâre b. A'yen'e müminle kâfir arasında orta bir yer bulunmadığını belirtmiştir. Rivayete göre Muhammed el-Bâkır, Ehl-i beyt içinde günahı şirk kabul eden, rec'ata inanan ve Ebû Bekir ile Ömer'e dil uzatan kimselerin bulunmadığını, kendisinin bu iki sahâbîye karşı sevgi duyduğunu ve onların hidayet imamı olduklarını beyan etmiş, bunun yanında Hz. Hüseyin'in intikamını alma bahanesiyle ortaya çıkan Muhtar es-Sekafî'yi yalancı diye nitelendirmiştir.
İmâm Muhammed Bâkır rahimehullâh şöyle buyurdu:
Babam İmam Zeynelâbidîn Hazretleri bana:
“Beş sınıf insanla konuşma, arkadaş olma” diye nasihatte bulundu.
“Babacığım, canım sana fedâ olsun! Beş sınıf insan kimdir? diye sordum. Buyurdular ki:
“Fâsık (Allâhü Teâlâ’nın emirlerine uymayan) kimse ile arkadaş olma. Çünkü o seni bir lokma yemeğe, belki de bundan daha az bir menfaate satar.” “Daha azı nedir?” diye sordum. “Daha azı, elde etmek için hırslı olup da elde edemediği şeydir.”
“Babacığım ikincisi kimdir?”
“Cimri ile arkadaş olma! Çünkü o, çok muhtaç olduğun bir zamanda, malını korumak için seninle alâkasını keser.
“Üçüncüsü kimdir?”
“Yalancı ile arkadaş olma! Çünkü o serap gibidir; yakın olanı sana uzak gösterir.”
“Dördüncüsü kimdir?”
“Ahmak ile arkadaş olma! Çünkü o, sana faydalı olmak isterken zarar verir.”
“Babacığım beşincisi kimdir?”
“Sıla-ı rahmi terk eden, yakın akrabalarıyla münasebeti kesen kimse ile arkadaş olma! Çünkü Kur’ân-ı Kerim’de tam üç yerde böyle kimsenin mel’ûn olduğunu gördüm.” (Ravzurreyâhîn)
Allah c.c. rahmet eylesin, ruhunada bir Fatiha yı eksik etmeyelim . Allah c.c. bizleri de şefaatinden mahrum etmesin. Amin! Selam ve duayla.