Biri zengin, biri fakir
Biri el üstünde, biri hakir
Biri Mehmet Bey, biri Mehmet efendi
Ne tuhaf ki öldüklerinde
İkisinin de giydiği kefendi
Birisi görüldü hep hakir
Birisi aldı her zaman takdir
Birisinde çoktu para
Birisinde bulabilirsen
Ara babam ara
Birisinde boyun dönmez,
İyi, giyimli göbekli
Birisinin kimin verdiği bilinmez
Üstünde yırtık yelekli
Biri şömine önünde kar yağışı seyreder lapa lapa
Yediği önünde, yemediği arkada
Öteki parasızlıktan soba bile yakamaz
Çoğu zaman parasız sokakta
Ne yaşar, ne de yaşamaz
Yatacak bir yer dahi bulamaz
Birine yağmur gelir romantik
Ötekinin ayakkabısı dünden delik
Ayakkabı almaya sıra gelmez
Çünkü cep delik, cepken delik
Karnı açtır yemek, yemek öncelik
Biri kapıda köpek besler verir ona, etli kemik
Öteki kendi kalmış zaten bir deri bir kemik
Bu mudur?
Dünyanın nizamı
Zengin mutludur, gariban çeker gamı
Zengin anlamaz, ekmeğe yapılan zammı
Fakirin akıyor her zaman damı
Gün gelir devran döner
Her insanın dünyadaki ışığı bir gün söner
Her ikisi de kefene girer
Hani zenginlik nerede kaldı birader
Gün bu gündür, paramızı fakirle paylaşalım
O soba başında ısınırken, huzuru bulalım
Ona da verelim para
Kendine, ailesine alsın ekmek, aş
Belli ki evine girmiyor, bir kuruş maaş
Unutmayın fakire verin parayı
Dilenciye vermeyin sakın ha!
O zaman bozarsınız o huzur veren manzarayı
Fakir dilenmez, arayıp bulacaksın
Onun gönlünü alacaksın
Akşam evde otururken o huzuru paylaşacaksın
Yaptığınız iyiliğin doğru yere gittiğine emin olun
O vesileyle sonsuz huzuru bulun
Kollayıp gözetmektir görevidir, kulun
Veremediği duygularda vardır okulun
Her zaman merhametli, vicdanlı olun
Hani dedim ya hepimizin sonu toprağın altı
O toprağa girerken her şey biter ama
İçimizde yaptığımız iyiliklerin verdiği huzur kaldı
Söyleyin bana bu dünya Sultan Süleyman'a mı kaldı
Kötüler cehennemi kucaklarken
İyiler cennete vardı
Sağlıcakla, mutlu, huzurlu kalın
Yaptığınız iyiliklerle onların dualarını alın
Benden bu kadar
Yine görüşmek üzere
Şimdilik hoşça kalın…