Türkiye'nin başkenti Ankara'da 'gecekondu hayatı' zor kış şartlarına rağmen yaşanmaya devam ediyor.
"Gecekondu küçük, umutlar büyük"
Ne oldu kapitalizm bitti mi ?
Fakir bir hayat yaşayacaksın sen de ben gibi otobüslerde ayakta gideceksin.
Sefer tası elinde yürürken seninle dalga geçen insanları görüp hayatına lanet edeceksin.
Gecekondu komşuluğu demek, dostluk, yardımlaşma, kardeşlik ve paylaşmak demektir. Maalesef apartman hayatı ile hepsi tarihe gömüldü.Ülkede hakim olan gecekondu kültürüdür gerçeğini kabullenmeliyiz...Rahmetli Babam inşaat işçisi boş kalan zamanlarında seyyar satıcı ,annem ev hanımı.Ortalama altında gelirimiz vardı, yirmi altı yıl gecekondu hayatı da gördüm.......
Gecekonduda otururken ne kadar da mutluyduk. Akşam üstleri annem, komşularla beraber bahçede toplanır; çay içer ve muhabbet ederlerdi. Erkek kardeşim, çok küçüktü bana göre. Ben ise rıskımızı kazanma derdine düşmüştüm çok erken yaşta...
Bu apartman hayatı başlı başına işkence...En güzeli gecekondu.Müstakil bir de bahçen olacak..ohh misss..
Biz hayatı hep tersten okumak zorunda olan gecekondu çocuklarıydık
Yoksulduk
Utangaçtık
Hayat ise hep bizi sobelerdi. Gecekondu çocuğunun arkadaşlarının çoğu mahalledendir.Çatısı akar bacası tüter önün ısınır ,arkan donardı.Ama herşeye rağmen sevgi vardı,mutluluk vardı.Gecekondu çocuğu, hayata hep 1-0 önde başlar:) acılarla daha küçük şaşta karşılaşmıştır çünkü..
Gecekondu hayatı güzeldi be gece kaç olursa olsun çık bahçeye istediğini yap kimse çıkıpta napıyosun demezdi ...O bahçede oturmayı bile özledim...Şimdi apartmanda oturuyoruz. Bahçemiz de yok; kayısı, erik ağacımız da yok bahçeye dalan var seslerini bile duyamaz olduk.Gecekondu mahallesinde yaşanan o içten komşuluklar, şimdilerde çok azaldı.
Tüm binalar yıkılsın gecekondu hayatı geri dönsün, yaşasın müstakil hayat!Biz hayatı Ankara'nın varoş sokaklarında birlik ve beraberlik ruhunuda boş zamanlarımızda Ankaragücü maçlarında "Ali İmdat" reis'in Gecekondu tribününde öğrendik...
"Bu Sevda Kalbime Bir Gecekondu"