Ebeveyn ve çocuk ilişkisi

Öznur Karaoluk

İnsan hayatındaki en önemli ilk ilişki ebeveyn çocuk ilişkisidir. Hayat boyunca kurulacak diğer ilişkiler için referans noktamızı ebeveynlerimizle kurduğumuz ilişki oluşturur. Ebeveyn çocuk ilişkisinde çok fazla kırgınlık, incinme, hasar oluşursa bunları tamir etmek çok zordur. Çocuklarımızla kurduğumuz ilişkide takdir, sevgi, ilgi, önemsenme duygusu ne kadar çok olursa çocuklarımız mutlu, sevebilen ve üretebilen yetişkinler olarak büyüyeceklerdir.

ÇOCUKLARIN GELİŞİMİNDE ONLARA NASIL DAVRANMALIYIZ?

Çocuklarımızın karnını doyurduğumuz gibi, onların duygusal ve ruhsal dünyasını, zihinsel kapasitesini de doyurmalıyız. Çocuklarımızı onlara saygı duyarak, sevdiğimizi, önemsediğimizi göstererek onların gelişimine destek olmalıyız.

Çocuğa saygı göstermek, çocuğun kendisine güven duygusunun gelişmesinde çok etkilidir. Çocuğun sözünü kesmek durumunda kaldığınızda “sözünü kesiyorum, bana biraz müsaade et”, ya da çocuğunuz siz konuşurken bir şey söylemeye çalıştığında “biraz bekle, birazdan seni dinleyeceğim” gibi çocuğu yanıtsız bırakmamak ve muhakkak çocuğa geri dönüş yapmak, çocuğa saygı duyulduğunu ve önemsendiğini hissettirir. Anne ve babalar çocuğa saygı gösterdikçe çocuklar da zamanla diğer insanlara saygı duymayı ve sağlıklı sınırları öğreneceklerdir.

ÇOCUKLARINIZA GÜVENİN VE ÖZ GÜVENİ YÜKSEK ÇOCUKLAR YETİŞTİRİN

Çocuklar bir nevi kayıt cihazı gibidirler. Neyi kaydedip kaydetmediklerini de çoğu zaman fark etmezsiniz. Çocuklarınızın ben başarısızım, ben yetersizim, ben kötü bir çocuğum, sevilmeye layık değilim, ben değersizim, benim yaptıklarım işe yaramaz, ben çaresizim vb. gibi, kendilerine dair bu tür düşünceleri oluşturmalarına ve kendilerini bu şekilde tanımlamalarına ve bu şekilde büyümelerine izin vermeyin. Unutmayın ki siz onlara güvenirseniz onlar da kendilerine güveneceklerdir. Çocuk kendisini anne babasının gözündeki imgeye göre tanımlar. Siz yapamayacağını düşünürseniz yapamaz. Çocuklar anne babalarına bu konuda ihanet etmez. Ünlerine uygun davranırlar. Siz ona ne kadar inanırsanız o da kendisine o kadar inanır. Çocuklar bugün yapamadıklarını yarın yapmaya başlarlar. Çocukların yapamadığı şeylerin üzerinde durursanız yetersizlik hissini körüklemiş olursunuz. Çocuklarınızın yapabildiklerini görmek ve desteklemek gelişimleri için elzemdir. Yapamadıklarını zaten büyüdükçe ve geliştikçe yapmaya başlayacaklardır. Çocuklar ve genel olarak da insan sürekli gelişime açıktır.

ÇOCUĞUNUZU DESTEKLEDİĞİNİZİ HİSSETTİRİN

Çocuklarınızı destekleyin, onlara inanın, onları takdir edin, yaptıklarını görün ve onlarla gurur duyun. Çocuklarınızın zihninde anne ve babayla geçirilen keyifli mutluluk anıları ne kadar çok olursa, hayat onlar için o kadar umut verici olur. Onlarla gülün, onlarla kahkaha atın, onlarla oynayın, onları kucaklayın ve sevginizi gösterin. Sevgi kadar sınıra ihtiyaçları olduğunu unutmayın. Otoritenizi ve sınırınızı da koyun. Ama otoritenizle onları rencide etmeyin.

ÇOCUKLARINIZIN SORUNLARINI BİRLİKTE ÇÖZÜN

Çocukluk ve ergenlik dönemi çatışmaların yoğun yaşandığı bir dönemdir. Her zaman sorunlarla karşılaşabilirsiniz. Her bir sorunun çözümü vardır. Bazen çözüm istediğimiz gibi olmayabilir. Fakat çocuğunuzdan vazgeçemezsiniz. Çocuğun bir sorunu olduğunda “yaşadığın sorunu anlayıncaya ve çözüm buluncaya kadar uğraşırım, çabalarım, senden asla vazgeçmem” diyebilen bir ebeveyn duruşuna ihtiyacı vardır. Zaten esasında iyileştirici olan da çoğu zaman sorunun çözümü değil, ebeveynin güven veren ve çocuğundan vazgeçmeyen bu tutumudur. Karşılaştığınız sorunlara yaklaşımınız çözüme yönelik olsun. Çocukla ilgili çözmekte zorlandığınız sorunlar olduğunda, yoğun çaresizlik duyguları hissettiğinizde bu çocuğun sorunuyla ilgili değil anne ve babaların zorluklarıyla alakalı olabilir. Çocuklarınızla mutlu ve sağlıklı bir yaşam diliyorum.