Alt kademedeki insan üst kademeye hayranlıkla bakar ve onu arzular. Üst kademedeki insan ise olağan dışı hayat yaşamamaktadır.
İnsan gördüğüne müptela, göremediğine tutkulu, göremediğine meraklı, hayasızca arzuludur. İnsanın anlaması gereken tek şey her şey sıradan, sıra dışı gördüğünüz şeyler bile ve unutmamalıyız ki her şey göründüğünün tersidir.
Akıl ile kalp sürekli tartışma içerisindedir ancak insan merak duygusunu yenemediği müddetçe kalp tarafından yön almaya devam edecektir. Bu durumda hep kalp kazanır düşüncesi ile bilinçaltı hasta olmaya başlar. Her şeyi bozan ah şu egomuz nefsimiz yok mu....!
Şimdi onlar da biziz nasıl onlara da suç atabiliriz ki? İnsan hem doyumsuz hem meraklıdır o yüzdendir alt kademede olup üst kademedeki kişilere hayranlık duyar. Oysa yer değiştirseler yine aynı duygu hallerine bürünecekler.
İnsan görüntü olarak daima değişir, madde her zaman değişir değişmeli de ancak içe dönüş gerçek değişimdir. Olduğumuz yeri sevelim olduğumuz yeri kabullenelim ve şuna dikkat edelim iç dokuları onarmak ve bununla meşgul olmak. İşte o zaman alt, üst, o, herkes, onlar yok olacak. Kendini düzelt ki düşmanın yok olsun...