İkinci tur seçimlerine çok az bir zaman kala o partinin başkanı istifasını verdi.14 Mayıs seçimlerine çok başarısız olduk deyip istifa dilekçesini sundu
Özellikle 14 Mayıs seçimlerinin geçmesini bekledim açıklamasını yaptı. Hem parti başkanlığından hem parti üyeliğinden istifa ederek parti ile tamamen ilişkisini kesti...
Emek Partisi Genel Başkanı Ercüment Akdeniz, sosyal medyadan paylaştığı yazılı açıklama ile hem partideki görevinden hem parti üyeliğinden istifa ettiğini duyurdu.
Akdeniz'in yazılı açıklaması şöyle:
PARTİ İÇİ DEMOKRASİYE AYKIRI MÜDAHALELER:
Milletvekili adaylarının belirlenmesi sürecine gelindiğinde ise parti içi demokrasiye aykırı müdahaleler farklı biçimlerde ortaya çıkmıştır. Parti merkezi nezdinde aday belirleme sürecine ilişkin prensiplerin henüz oluşmadığı esnada kendisini partiden üstün gören bu yapı, "örgüt/taban eğilimini alma faaliyeti" adı altında, aday belirlenmesine ilişkin olarak henüz belirlenmemiş bazı prensipleri sanki parti merkezi nezdinde ortaklaşa belirlenmiş gibi örgüt tabanına sunmuştur. Buna göre;
- Bazı yönetici ve üyelere, Genel Başkan'ın başka partiden aday olmaması yönünde bir parti kararı olduğu bildirilmiştir. Oysa ki ortada bu yönde herhangi bir parti kararı yoktur. Son parti kongresinde böyle bir karar alınmadığı gibi parti tüzüğünde de böyle bir düzenleme yoktur. Üstelik gerçekte var olmayan bu kararın konusu olan kişinin, yani Genel Başkan'ın da bu karardan haberi yoktur.
Daha vahimi, DİSK Genel Başkanlarının genellikle Meclis'e aday gösterilmesi örneği, bu bilinmeyen tuhaf "karara" gerekçe olarak gösterilmiştir. EMEP eski Genel Başkanlık görevinde bulunan yoldaşların adaylık, vekillik vb konularda "alınganlık gösterdikleri iddiası" dahi örnek gösterilmiştir. Daha da ileri gidilerek, kimi üyelere "HOP bunu yarın önümüze koyar, EMEP'in başkanını biz belirledik der" şeklinde garabetle melul izahatlar yapılmıştır.
- İl yöneticileri ve üyelerden adaylık için öneri alınırken, Genel Başkan'ın haberi olmaksızın, birçok yerde "Başarılı Genel Başkan + yanında 2 Milletvekili" formülü, sanki parti merkezi tarafından önceden belirlenmiş bir prensipmiş gibi aktarılmıştır. "Genel Başkan zaten tanınıyor, vekil gibi çalışıyor" denmiştir. Parti merkezinin bilgisi ve önceden konuşulmuş gündemi olmaksızın yapılan bu söylemlerle, üyelerin sunacağı isim önerilerine, gerçekle bağdaşmayacak şekilde, dolaylı etki ve yönlendirme yapılmıştır.
Böylesi yönlendirmelerin olmadığı illerde büyük çoğunluk Genel Başkan', önermiştir. Yönlendirmenin ve algı yönetiminin yapıldığı yerlerde de Genel Başkan yüksek oranla önerilmiştir ama şapkadan "Başarılı Başkan+ 2 vekil" formülü çıkarılınca, üye ve yöneticiler Genel Başkan'ın dışında iki isim önerisi yapmışlardır. Bu durumun kendisi hem büyük bir çelişkiye hem de "triumvira"yı andıran yönetim şeklinin vahametine işarettir. Ayrıca kimi illerde tüm il yönetiminden, kimi illerde sadece sorumlu bir yöneticiden, kimi illerde ise üyelerden öneri alınması demokratik merkeziyetçilik ilkesinin çiğnendiğini göstermektedir.
- 15 Nisan tarihli MYK toplantısında vekil adayı için tartışılan isimler konusunda özellikle not düştüğüm bir "şerh kararım" bulunmaktadır. Bu şerh, yalnızca ve yalnızca, iki vekil adayından birinin dahi işçi olmamasına dairdir. EMEP'in çeyrek asrı aşan mücadele tarihinde ve nihayet bugününde işçi kökenli Genel Başkan ve işçi milletvekili çıkaramaması üzücüdür, hepimizin sorumluluğundadır. 14 Mayıs seçimlerine doğru devrimci işçi partisi kimliği taşıyan bir parti olarak EMEP'in iki vekil çıkarma imkanı varken hala bunlardan birini bir işçiden veya işçi kökenli bir devrimciden yana tercih etmemesi benim açımdan kabul edilemez. Nitekim bu özelliği haiz çokça işçi yoldaşımız vardır. Ne yazık ki bu şerh kararım, tüm uyarılarıma rağmen, GYK üyelerine, il ilçe yöneticilerine ve üyelere ulaştırılmamıştır.
- Aynı toplantıda, "Meclise şimdiki Genel Başkan gitmeyecekse, EMEP adına gidecek iki vekil arkadaştan biri mutlaka Genel Başkan olmalıdır. Gerekirse bunun için hızla olağanüstü genel kongre toplanmalıdır" şeklindeki önerim ve uyarım da dikkate alınmamıştır, bilgilendirme yapılırken bu uyarım yine yönetici ve üyelere ulaştırılmamıştır. Zira, önemli olan parlamentoya gidecek isimden ziyade, Meclis'te Genel Başkanlık'ın temsil edilmesidir. Meclis'te grubu bulunmayan bir partinin parlementoda etkin olması için de bu tercih elzemdir. Ayrıca, İttifak bileşeni parti ve örgütlerin başkan, eş başkan ve sözcülerinin Meclis'teki hareket alanı için de vekillerden birinin Başkan olmasında mutlak fayda vardır. Dolayısıyla "Genel Başkan+ 2 vekil" şeklinde bir formülün ortaya atılmasının hiçbir faydası ve işlevi yoktur. isimler değil, parti bakımından kürsü ve temsiliyet önemlidir. Bununla birlikte, bizzat MYK üyelerimizi, yazılı olarak uyarmama rağmen; "Başkan + 2 vekil formülünü doğru bulmuyorum, örgüte böyle izah edilmesin" dememe, tersinin yapıldığı örnekler çokça görülmüştür.
- "Genel Başkan tanınıyor, o milletvekili gibi" şeklindeki söylemler üyelerin masum duygularını istismar için de kullanılmıştır. Nitekim sözünü ettiğim triumvir yapı, ben seçim kampanyası dahilinde il mitinglerini dolaşırken, bilgim dahilinde olmadan kendince "sorunlu" kentleri dolaşmıştır ve aday yapılmadığım için tepki gösteren üye ve yöneticileri "ikna" turuna çıkmıştır. Bu ilginç faaliyetle ilgili ne öncesinde ne de sonrasında, sekreterya üyesi olan Genel Başkan'a, herhangi bir bilgi verilmemiştir.
Daha vahimi bu görüşmelerde "Genel Başkan aslında görevinde çok başarılı ama biz kolektif çalışmaya daha uygun ve Meclis ortamından etkilenmeyecek arkadaşları önerdik" mealinde sözler sarf edilmiştir. Yani "başarılı" (!) bir Genel Başkan olarak benim kolektif çalışmaya daha uzak olduğum, Meclis ortamına girince olumsuz sapma ya da eğilimlerde bulunabileceğim üstü kapalı olarak ima edilmiştir. Bu hem şahsıma hem de EMEP'in Genel Başkanlık makamına hakarettir. Bu durumda istifa kararım sadece şahsi onuruma değil, Genel Başkanlık makamına da saygının bir ifadesidir.
- Kimi yönetici ve üye yoldaşlardan adaylık tartışmalarına gelen itirazlara verilen ilginç gerekçelerden biri de "Genel Başkanlık aslında bizde yasal zorunluluk, dolayısıyla sembolik" şeklindeki cümledir. Elbette bu saptama da Genel Başkan'ın bilgisi dahilinde değildir. Birbiriyle tamamen çelişen bütün ifade ve izahatlar, aslında adaylık belirleme sürecinin nasıl bir oldu bittiye getirilmek istendiğini göstermektedir. Tel tel dökülen bu acelecilik ve acemilikle üzeri alelacele örtülmek istenen karambol duruma elbette izin vermem söz konusu olamazdı. Sadece, ülkedeki seçim sürecinin geçmesini ve 15 Mayıs' ı bekledim.
Örnekler uzatılabilir ama uzatmak gerekmiyor.
KİMİ TUTUM VE EĞİLİMLER İSTİFAMA NEDEN OLDU:
Bu metin, gecikmiş bir istifa beyanıdır. 14 Mayıs seçimlerine giden süreçte parti merkezi içinde baş gösteren kimi tartışma, tutum ve eğilimler hem Genel Başkanlık ve parti görevlerimden hem de parti üyeliğinden istifa etme kararı vermeme neden olmuştur.
İTTİFAK VEKİLLERİNİ TEBRİK EDİYORUM:
İstifa kararımı açıklamayı bilerek geciktirdim ve 14 Mayıs seçimleri sonrasını bekledim. Çünkü hem Cumhurbaşkanı hem de milletvekili seçimlerinin aynı anda yapıldığı bir seçim sürecinde; parti, Emek Özgürlük ittifakı ve devrimci demokratik kamuoyu nezdinde bu gündemle anılmak olmazdı.
Nitekim, bu süreçte var gücümüzle hep beraber çalıştık. Tek adam yönetiminin son bulması için kararlılıkla mücadele eden emekçi halkımızı ve demokrasi güçlerini selamlıyorum. Halkın parlamentoya gönderdiği ittifak vekillerini tebrik ediyor, başarılar diliyorum.
Peki, istifayı gerektirecek ağırlıkta nasıl bir sorun yaşanmış olabilir? Herkesin merak ettiği husus, haklı olarak bu olacaktır. Konuyu çok uzatmadan açıklamaya çalışayım;
KENDİNİ MYK'NIN ÜZERİNDE GÖRE TRİUMVİR YAPI:
Genel Yönetim Kurulu'nda, GYK toplantısında Emek Partisi'nin (EMEP) Yeşil Sol Parti listelerinden seçime katılma kararını savunan GYK üyeleri kürsüde ölçüsüz bir şekilde baskı altına alınmıştır. Yeşil Sol Parti listelerinden girme kararının alınması sonrasında ise, bazı Sekreterya üyeleri tarafından, demokratik şekilde alınan bir karar söz konusu olmasına rağmen "bu karar örgütlendi" şeklinde bir suçlama ortaya atılmış, bu suçlama MYK toplantısında da dile getirilmiştir.
Bu suçlamalar, partide kendisini GYK'nın ve MYK'nın üzerinde gören triumvir bir yapının eseri olup böyle bir yapıyla yol yürümek benim açımdan mümkün değildir.
KULİSÇİLİK, SOSYALİST BİR PARTİDE YER BULAMAZ:
Kısa çerçevesini çizmeye çalıştığım bu tablo, sürece dair "parti kararları"nın gerçekte nasıl "alındığının" tipik fotoğrafıdır. Ayrıca bu tabloda, "yoldaşın yoldaş için canını vermeye hazır olduğu" devrimci sosyalist bir parti geleneğinden "yoldaşın yoldaş arkasından iş çevirmeye başladığı" bir partiye geçişin dramatik hikayesi vardır.
Lobicilik, kulisçilik sosyalist bir partide yer bulamaz, bulursa o parti devrimci olmaz. Çıkar ilişkilerine kapı aralayan inceltilmiş lobi organizasyonları yakın geçmiş ve geleceğin en büyük tehlikesidir. Sovyet partisi ve sovyet yönetiminin çöküşü bunun sayısız örnekleriyle doludur.