Erzurum Kongresi, Doğu Anadolu'daki Türk halkının bağımsızlık ve milli egemenlik mücadelesini organize etmek amacıyla düzenlenmiştir. Osmanlı Devleti'nin Mondros Mütarekesi sonrasında işgal altındaki topraklarını koruma ve bağımsızlıklarını elde etme çabalarının bir parçası olarak gerçekleştirilen bu kongre, ulusal bir direnişin ilk adımlarından biri olarak kabul edilir.
ERZURUM KONGRESİ NE ZAMAN OLDU?
Erzurum Kongresi, 23 Temmuz 1919'da başlamış ve 7 Ağustos 1919'da sona ermiştir.
ERZURUM KONGRESİ'NİN ÖNEMİ NEDİR?
Milli Mücadele'nin İlk Adımı: Erzurum Kongresi, Türk Kurtuluş Savaşı'nın örgütlü bir direniş hareketine dönüşmesinde önemli bir adım olmuştur. Mustafa Kemal Atatürk'ün liderliğinde gerçekleştirilen bu kongre, millî mücadelenin temel prensiplerini belirlemiştir.
Manda ve Himaye Kabul Edilemez: Kongrede alınan kararlar arasında, "Manda ve himaye kabul edilemez" ilkesi önemli bir yer tutar. Bu ilke, bağımsızlık ve milli egemenliğin korunmasında kararlılığın bir ifadesidir.
Milli Sınırlar ve Bağımsızlık: Kongrede, milli sınırlar içinde vatanın bölünmez bütünlüğünün korunacağı ve tam bağımsızlık hedefinin gerçekleştirileceği vurgulanmıştır.
Temsil Heyeti Kurulması: Erzurum Kongresi'nde, doğu illerinin haklarını savunmak üzere bir Temsil Heyeti kurulmuş ve Mustafa Kemal Atatürk bu heyetin başkanlığına seçilmiştir. Bu heyet, ileride Ankara'da kurulacak olan Türkiye Büyük Millet Meclisi'nin temelini oluşturacaktır.
Bölgesel Bir Hareketten Ulusal Bir Harekete: Erzurum Kongresi, bölgesel bir hareketten ulusal bir hareketin doğmasına zemin hazırlamış ve Anadolu'nun çeşitli bölgelerindeki direniş hareketlerinin birleşmesini sağlamıştır.
Erzurum Kongresi, Türk milletinin bağımsızlık mücadelesinde bir dönüm noktası olarak kabul edilir ve Türk Kurtuluş Savaşı'nın başlangıcında önemli bir yer tutar.