İstanbul sözleşmesi, Kadınlara Yönelik Şiddet ve Ev İçi Şiddetin Önlenmesi ve Mücadelesine Dair Avrupa Konseyi Sözleşmesi olarak adlandırılıyor.
Avrupa Konseyi tarafından 11 Mayıs 2011 tarihinde İstanbul'da imzaya açılan bir uluslararası sözleşmedir. Sözleşme, kadına yönelik şiddetin önlenmesi ve bu tür şiddetle mücadele için çeşitli hükümetler arasında ortak bir çerçeve oluşturmayı amaçlıyor.
İSTANBUL SÖZLEŞMESİ NEDİR?
İstanbul Sözleşmesi, kadına yönelik şiddetin tanımını genişletir ve ev içi şiddeti de içeren bir dizi şiddet türünü ele alıyor. Ayrıca, cinsiyete dayalı şiddeti ve kadınların haklarını korumayı hedefler. Sözleşme, kadınlara yönelik şiddeti önleme, kurbanların korunması ve şiddeti önlemeye yönelik tedbirlerin alınması konularında devletlerin sorumluluğunu vurguluyor.
İstanbul Sözleşmesi, 45 Avrupa Konseyi üyesi ülke tarafından imzalanmış ve onaylanmıştı. Ancak, sözleşme özellikle cinsiyet ideolojisi ve aile kavramına dair tartışmalar nedeniyle bazı ülkelerde tartışmalı hale gelmiş ve çekincelerle karşılanmıştır. Bazı ülkeler, sözleşmeyi tamamen terk etmişti.
Sözleşme, cinsiyet eşitliği ve kadın hakları savunucuları tarafından kadına yönelik şiddetin önlenmesi için önemli bir araç olarak kabul edilirken, muhafazakar gruplar ve bazı hükümetler tarafından eleştiriliyor. İstanbul Sözleşmesi hakkındaki tartışmalar, cinsiyet eşitliği, insan hakları ve kadına yönelik şiddetle mücadele gibi önemli toplumsal konuları gündemde tutmaya devam etmektedir.
TÜRKİYE İSTANBUL SÖZLEŞMESİNDEN NEDEN VE NE ZAMAN ÇEKİLDİ
İstanbul Sözleşmesi'nin Türkiye'den çekilme kararı hem ulusal hem de uluslararası düzeyde geniş bir tartışmaya neden oldu.
Türkiye, 2011'de imzalayıp 2012'de onayladığı İstanbul Sözleşmesi'ni 20 Mart 2021'de Cumhurbaşkanlığı Kararnamesi ile feshetti. Fesih kararı hem iç hem de uluslararası tepkilere yol açtı. Bazı sivil toplum kuruluşları dava açarak fesih kararının iptalini talep etti, ancak Danıştay fesih kararının yürütmesini durdurmayarak Cumhurbaşkanlığı'nın adımını yasal buldu. Hükümet, iç hukukun Türk kadınlarını koruyacağını savunurken, bazı muhafazakarlar uluslararası sözleşmelerin aile yapısına zarar verdiğini öne sürdü. Bu olay, Türkiye'deki kadın hakları, cinsiyet eşitliği ve hukuki reformlar konularındaki toplumsal tartışmanın bir parçasıdır ve ulusal ve uluslararası düzeyde büyük ilgi uyandırmıştır.