Küçük yaşlardan itibaren plak biriktiren Altınsoy, emekli olduktan sonra eski müzik koleksiyonunu dinlemek için bir gramofon satın aldı. Ancak aldığı gramofonun çalışmadığını fark etti. Bu durum üzerine gramofonu tamir etmeye karar veren Altınsoy, tamir yeteneğini geliştirdikten sonra İstanbul ve Avrupa ülkelerinden gramofon parçaları temin ederek kendi tasarımlarını yapmaya başladı. Ahşap işçiliği konusundaki yeteneğini de kullanarak, özel tasarım kasalar ve borular üretti.
Altınsoy, gramofon borularını da ahşap olarak üretmeye başladı. Bu yöntemle daha kaliteli ses elde ettiğini belirten Altınsoy dut, maun ve ceviz ağaçlarından yaptığı borularla Türkiye'de eşi benzeri bulunmayan bir koleksiyon oluşturdu. Günümüzde 2 binin üzerinde taş plağa sahip olan Altınsoy, bu plakları gelecek nesillere aktarmayı amaçladığını ifade ediyor.
İlk gramofonunun bozuk çıkması üzerine sıfırdan üretime başlayan Altınsoy, “Gramofon ile tanışmam yaklaşık 6-7 yıl önce oldu. İlk aldığım gramofonun gerçek olmadığını öğrendiğimde, motorunu ve tasarımını kendim yapabileceğimi düşündüm. İlk olarak ceviz kasadan güzel bir gramofon yaptım ve çanta gramofon türünün mekanizmasını ekledim. Daha sonra boruları da kendim yaptım. İlk yaptığım boruyu hala saklıyorum.” şeklinde konuştu.
Ahşap borularının gramofonlara kattığı ses kalitesinden bahseden Altınsoy, “Gramofonlar genellikle pirinç ve tenekeden yapılır ancak ben ahşap borular kullanıyorum. Ahşap borular, teneke borulara kıyasla çok daha iyi bir ses kalitesi sunuyor. Yaptığım borular genellikle dut, maun ve ceviz ağacından yapılıyor ve bu ağaçlardan elde edilen ses kalitesi mükemmel.” dedi.
Gramofon üretim sürecinde birçok uluslararası müzikseverle tanıştığını ve onlardan destek aldığını belirten Altınsoy, bu hobisinin sadece kişisel tatmin değil, aynı zamanda ülkesinin kültürel mirasını yaşatma çabası olduğunu vurguladı.