ÖZEL HABER: GAMZE ERDOĞAN
Türk kültüründe kökleri binlerce yıl öncesine dayanan davul, Orta Asya'dan günümüze kadar gelen önemli bir enstrüman olarak varlığını sürdürüyor.
Şaman ritüellerinde kullanılan davul, Hunlar ve Osmanlılar gibi Türk toplulukları aracılığıyla İslam etkisi altındaki toplumlara da yayılarak Türk kültüründe önemli bir yer tutuyor. Ramazan gecelerinde ise davulcuların görevi, halkı sahura kaldırmak ve bekçilik yapmaktı. Bu geleneğin devamıyla Osmanlı dönemindeki memurlar, geçimlerini sağlamak için gündüzleri çalışırken geceleri davul çalarak veya bekçilik yaparak ek gelir elde ederlerdi.
OSMANLI'DAN GÜNÜMÜZE BİR GELENEK
Ramazan davulcuları, maniler okuyarak evlerin kapılarını dolaşarak bahşiş ve hediye toplardı. Bu gelenek, hilalin görünmesiyle başlar ve iftardan sonra teravih namazına kadar devam ederdi.
Davulcular, uzun sarıkları ve omuzlarına astıkları davullarıyla geceleri sokaklarda dolaşır, insanların evlerine seslenir ve Ramazan coşkusunu yaşatırlardı. O günlerden 2024 ramazanına kadar birçok şey değişti ve günümüzde artık o davulcuları pek de göremez olduk. Sokaklarımızı şenlendiren davulcular artık azınlıkta da olsa bu yıl da geleneği devam ettirdiler.
EGE'DE YAŞATILAN GELENEK
Ankara gibi büyük şehirlerde apartmanların zilleri çalınarak mani söylemeler yapılırken, Ege'de Aydın gibi küçük illerde müstakil yaşam tarzına sahip mahallerde eski kültürler hâlâ yaşatılarak, bağıra bağıra maniler söylendi, zurnalar davula eşlik etti.
"Yaşam tarzlarının değişmesiyle birlikte bu geleneğin popülaritesi azaldı. Davulcuların bahşişlerinin azalması ve eskisi kadar neşeli gelmemesi bir gerçek. Bizler geleneğin son temsilcileriyiz" diyen Ege'li davulcular, davul geleneğinin çok azaldığını ifade etti.
Ramazan davulcuları, Türk kültürünün önemli bir parçası olan bu gelenekleri yaşatmak adına çaba harcamaya devam ediyor.