Pastoral şiir, genellikle çobanlar, çiftçiler veya köylüler gibi kırsal figürlerin yaşamlarını konu alıyor. Pastoral şiir, doğa ve insan ilişkisini vurgulayan ve genellikle doğanın güzelliklerini, mevsimleri, kuşları, çiçekleri ve diğer doğal unsurları yücelten betimlemeler içeriyor.
PASTORAL ŞİİR ÖZELLİKLERİ
Pastoral şiir, doğa güzelliklerini ve kırsal yaşamı dile getiren, dilinin sade ve imgesiz olduğu bir şiir tür olarak karşımıza çıkıyor. Aynı zamanda kırsal yaşamı ve doğayı daha çekici hale getirmek gibi bir amacı vardır. Bu şiir türünün iki ana çeşidi vardır. Bunlar; İdil ve eglog
İdil: Genellikle kırsal yaşamın güzelliklerini ve sakinliğini öven ve idealize eden şiirlerdir. Bu şiirler, doğanın huzurunu ve basit yaşamın cazibesini vurguluyor. Kırsal kesimdeki yaşamın sakinliği ve huzuru, idil şiirinin temel temasıdır.
Eglog: diyalog veya konuşma biçiminde yazılırlar. Egloglar, çoğunlukla iki veya daha fazla çoban veya kırsal karakter arasındaki konuşmaları içeriyor. Bu konuşmalar, aşk, doğa, yaşamın geçiciliği gibi çeşitli temaları ele alır.
Pastoral şiirin ilk örneklerini Antik Yunanlı şair Theokritos vermiştir ve bu tür daha sonra Roma döneminde Vergilius ve diğer şairler tarafından geliştirilmiştir. Edmund Spenser, Christopher Marlowe, John Milton, ve Andrew Marvell gibi İngiliz şairleri de pastoral tarzda şiir yazmıştır.
Pastoral şiir, şiirin romantik ve natüralist akımlarının da öncüsü olmuş ve hala günümüzde bazı şairler tarafından kullanılan bir tema ve tarz olarak popülerliğini koruyor.
PASTORAL ŞİİR YAZAN ŞAİRLER
- Orhan Seyfi Orhon
- Cahit Külebi
- Ömer Bedrettin Uşaklı
- Behçet Necatigil
- Faruk Nafiz Çamlıbel
- Kemalettin Kamu
PASTORAL ŞİİR ÖRNEKLERİ
ÖRNEK 1
Tam otların sarardığı zamanlar
Yere yüzükoyun uzanıyorum
Toprakta bir telaş, bir telaş
Karıncalar öteden beri dostum.
ÖRNEK 2
Sonbahar geliyor serçe
Yuvanı ne yapacaksın?
Ayva çiçek açmadan önce.
Meyvelerin içi geçecek
Rüzgâr başka çeşit esecek
Yağmurlarla ıslanacaksın.