Söz sanatlarıyla, yazılı veya sözlü metinlerde yazarlar metne estetik bir değer katar. Söz sanatları, metnin anlamını zenginleştirmek, okuyucunun dikkatini çekmek, duygusal etki yaratmak veya daha etkili bir iletişim sağlamak amacıyla kullanılır.
Söz sanatları mecaza dayalı ve anlama dayalı söz sanatları olmak üzere ikiye ayrılır.
MECAZA DAYALI SÖZ SANATLARI
- Teşbih (Benzetme)
- İstiare (Eğretileme) İstiare de açık istiare ve kapalı istiare olmak üzere ikiye ayrılır.
- Mecaz-ı Mürsel (Ad aktarması)
- Kinaye (Değinmece)
- Tariz (İğneleme)
- Teşhis (Kişileştirme)
- İntak (Konuşturma)
ANLAMA DAYALI SÖZ SANATLARI
- Tevriye
- Tenasüp (Uygunluk)
- Tecahül-i Arif (Bilmezlikten gelme)
- Hüsn-i Talil (Güzel nedene bağlama)
- Mübalağa (Abartma)
- Tezat (Zıtlık)
- Tekrir (Tekrar)
- Nida (Seslenme)
- İstifham (Soru sorma)
- Rücu (Geriye Dönme)
KİŞİLEŞTİRME (TEŞHİS) NEDİR?
Kişileştirme, insana ait nitelikleri, insan dışı varlıklara veya nesnelere atfetmeyi ifade ediyor. Özellikle insani özelliklerin, düşünme ve duygulanma gibi niteliklerin, insan olmayan varlıklara veya soyut kavramlara verilmesi olarak adlandırılıyor.
KİŞİLEŞTİRME ÖRNEKLERİ
ÖRNEK 1: Çiçekler beni seviyor. (Sevmek insana özgü bir eylem olduğu için çiçeklerin sevmesi kişileştirilmiştir.
ÖRNEK 2: Dört duvar oda da duvarlar bile kötü bakıyor. (Kötü bakmak insana özgü bir davranış olduğundan duvarların kötü bakması kişileştirilmiştir.)