ÖZEL HABER - YASİN ŞAHİN
Canınız sıkıldığı için bir akşam bir tiyatro oyununa bilet alıyorsunuz, amacınız dertlerinizi bir an olsun unutmak ve keyifli vakit geçirmek... Ama bir bakıyorsunuz ki sahnede yaşananlar sizi eğlendirmekten çok üzüntünüzü hatırlatan, sizi daha da üzen birçok şeye temas ediyor.
Üzüntünüz katlanarak oyunu terk mi edersiniz yoksa sitemlerinizi oyunculara herkesin göreceği şekilde belli mi edersiniz? Yannick isyan ederek derdini ayağa kalkarak oyunculara söylüyor, "Ben buraya eğlenmeye geldim, iki saatlik yol teptim ama siz beni eğlendirmiyor dertlerimi daha da arttırıyorsunuz" diyor.
Oyuncuların bir an neye uğradığını şaşırdığı yerde izleyenler de Yannick'i dışarı çıkması için uyarır. Yannick öfkeyle birkaç sözden sonra salonu terk eder ama terk ettiği anda arkasından dalga geçildiğini duyunca olaya el koymak ister.
Gece bekçisi Yannick silahı ile sahneye geri döner ve bu oyunu eğlenceli bir hale getirelim der.
Sahnede kontrolü alarak artık kendi oyununu yazan ve yöneten Yannick, günümüzde müşteriye dönüşen seyirci kavramını sorgulatıyor.
Bir izleyici bir oyunu beğenmediğinde boynunu büküp salondan çıkmalı mı? Eğer normal fiyatlandırmadan bahsediyorsak bu çok zor olmayacaktır ama seyirciye 1200 ya da 1500 TL'ye bilet satanlar bundan fazlasını vermeli. Bir bekçinin işinden izin alarak gelmeye çalıştığı oyunda hoşnutsuzluğunu gidermek için illa ki elinde silahla sahneye çıkması gerekmez onu müşteri gibi görenlerin başka çözümleri olmalı.
Yannick bu pencereden günümüz tiyatro "şirketlerine" bu soruları yöneltiyor. Bir eleştiri de seyirciye geliyor; oynanan kötü oyunu da alkışlayan seyirci Yannick olaya el koyunca Yannick'in oyunundan da keyif alıyor.
Günümüzde de birçok oyun içinde birkaç ünlü olduğu için içeriğine bakılmaksızın Ankara salonlarında dakikalarca ayakta alkışlanıyor. Bu bakımdan da filmin eleştirisi evrensel olarak tam da adresine gidiyor.