Halk tokadını yediler

Zafer Çam

Gemi su alınca.

Geminin yedek kaptanları çareyi kaçmaktan buldular.

Kaptan “gemiyi sağlam karaya götüreceğim” dese de.

Yedek kaptanlar gemi batsın derdindeler.

Dün meydanlarda kol kola gezenler.

Halka Bakın bir biriz, gücüz, kopmayız diyeler.

Birlikte mitingler düzenleyip meydanlarda şov yapanlar.

Baba oğul, ana evlat olanlar, bugün koltuk derdine düştüler.

Baharı göreceğiz bahar güzel olacak dediler ne baharı yaşayabildiler nede yazı.

Bakın bugün hepsi gemide eşyalarını topluyor.

Siyasi partiler masanın ortakların ayrılıyor.

Ortaklık buraya kadar dediler.

“Öküz öldü ortaklıklar bozuldu” tabir güzel bir söz.

Buğun masanın ağır topları masanın temizlenme, silinme, süpürülme işini masanın sahibine bıraktılar.

Buğun mecliste gurup kurma telaşındılar.

CHP genel başkanı kaybeden oldu.

Seçimlerin kaybedeni Kemal Kılıçdaroğlu değil masanın tüm görülen görülmeyen ortaklarının hepsi kaybetti.

Bu seçimin tek mağlubunun faturası Kılıçdaroğlu’na kesilse de bence ortakların hepsi sandıkta kaldı.

Sağcı, muhafazakâr söz İslamcı, milliyetçi şen ortaklar Ak partide oy alacak dediler oy almayı bırakın CHP’nin vekillerini aldılar.

Bugünde gemiyi terk etmek üzereler.

Ortaklar masa gemisinde ayrılsalar da kendi siyasi partilerinde huzursuzluk var.

Çok az kaldı, kendilerini vazgeçilmez sanan ve dev aynasında görenlerin siyasi sonları hazırlıyorlar.!

Şimdilik, etrafında bulunan dönme dolap, fırıldak yalakalar da batan gemiyi ilk önce terk edenler olacaktır.

Bugün bizlere karşı ahkâm kesenler, yarın “Kral öldü yaşasın yeni kral” diyerek, fırıldaklık konusunda ihtisas yaptıkları için yeni düzende yerlerini alacaklardır!

Bunlara şaşırmayın!

Her dönem olur böyle şeyler!

En kötüsü ise en güvendiklerinden yediğin kazıktır!

Bugün verdiğin yetki ve imtiyaz ile kendini dev aynasında görenlerin, yarın kaçacak delik arayacakları ve gemiyi ilk terk edeceklerini bilmelisiniz!

Bunlar gücün etrafında dönen fırıldaklardır!

Makam ve koltuk hırsına kapılıp at gözlüğü ile bir çuval unu devirenler, ellerindeki gücü kaybedince “ben nerede hata yaptım” diyerek kafasını taşlara vuracaktır!

Ancak tren kaçmıştır!

Son pişmanlıkların faydası olmayacaktır!

Bugün, yanında dost olarak gördüğü dostları gemiyi terk edecek ve geminin içinde olmayan eski dostlar yine bu zavallı kişiye sahip çıkanlar olacaktır!

Zaman ilaç gibidir, beklemesini bilene!

Ancak; güç zehirlenmesi yaşayanlar, kafasını duvara toslamadan kendine gelemiyor!

İlla ki bir ayar verilmesi gerekiyor!

Bunun adına “Halk tokadı” deniyor!