Bazen şartlar, durumlar ve beklemediğin olaylar seni hesaplamadığın bir ortama çekiverir ya hani. Oysa ki ne planlar ne hesaplar yapmışsındır kendi kendine, İşte evde yaptığın bu hesaplar çarşıya uymamıştır ya aynı atasözünde olduğu gibi hani ve birden bunu hiç düşünmemiştim diye söylenen bir halde buluverirsin kendini. Böyle zamanlarda hep atasözlerimiz gelir aklıma ve derim ki Atalarımız ne söylemişlerse hep doğru söylemişler ve ne güzelde bilmişler.
Bazen sırf atasözleri üzerine yazmak geliyor içimden ve yolumu hep atasözlerinden aldığım ilhamla belirlemek.
Yaz tatili için aylar öncesinden planlarımız vardı hiç hesapsızca (hani çok uzun ya sanki yaz!!!)
Bu yaz tatilimi dört yeğenimle birlikte yalnız başımıza geçirdik. Ve çok büyük deneyimler kazandık karşılıklı. Onlar halalarını daha yakından tanıma fırsatı buldu aynı şekilde bende onlara birçok konuda yön gösterme fırsatı.
Birlikte geçirilen böyle zamanlar gelecekte onlara size dair güzel anılar olarak kalacak. Bunun bilinciyle elimden geldiğince güzellikler biriktirmeleri adına empati yaparak mutlu olmaları için uğraştım.
Yeğenimin birine yaptığım bir şeyden dolayı “Halandan sana anı kalsın” dediğimde 14 yaşındaki yeğenimin bana “ömür boyu unutulmayacak” cevabı sanırım benim için en büyük ödüldü.
Bu deneyimlemeden öğrendiğim en önemli nokta. Onların küçücük yüreklerindeki sevgiye, ilgiye ve değerli olmaya aç kısımlarını görüp o kısma dokunmak ve onlara değerli olduklarını hissettirmekti. Ve gözlemlediğim en mutluluk verici şey onların kendilerine olan özgüvenlerini yükselttiğim oldu. Bu sayede aramızdaki kuvvetli bağın daha da kuvvetlendiğini hissettim.
Bu tecrübeden benim kazandığım deneyim ise geçmişte akraba ilişkilerinin (büyük bir ihtimalle akrabaların aynı şehirde ve mahallede yaşamalarından kaynaklı) daha kuvvetli olduğu düşünüldüğünde gelişen toplumlarda mesafelerden ve farklı şehirlerde yaşanılmasından kaynaklanan, azalan akraba bağlarının bu şekilde zamanlar yakalayarak kuvvetlendirilebilmesi oldu.
Geleceğimize ataları olarak tecrübelerimizi aktarmak, onların hayatlarına dokunmak, yönlendirmek en önemlisi bizlere dair çocuklarına anlatacakları güzel anılar bırakmanın hazzı anlatılamayacak kadar mutluluk vericiydi.
Başta birlikte nasıl olur diye her iki tarafta da mevcut olan paniğin yerini alan mutluluk ve huzur, ayrılırken hüzne ve göz yaşlarına dönüşmüşse. Biz gerçekten güzel anılar biriktirmişiz diye düşünüyorum.
Ve son olarak anne ve babaları Hac vazifelerini gerçekleştirirken halaları olarak Duygu, İbrahim, Zeynep ve Ahmed ile yalnız geçirdiğim ve birçok tecrübe kazandığım en güzel yazdı bu yaz.
Hepinize böyle anılar bırakmanız temennisiyle...