Ne güzeldir, çarşı pazar gezmek diyerek çıktım sokağa. Yürümek sıhhat verir insana. Yaz kış demeden her gün yürümek lazım. Sıradan bir gün olarak başlamıştı yürüyüşüm. Ta ki o ana kadar.
Cadde boyunca giderken her zaman ayakkabı boyacısı Yaşar kardeşime selam verip birazda sohbet ederdim. Tesadüf bu ya! Her zaman para verdiğim gariban biri olarak gördüğüm adını sanını bilmediğim biride boyacı Yaşar’ın yanında duruyordu. Cebimden bozuk para çıkarıp o gariban olarak düşündüğüm kişiye parayı verdim. Bana gülümsedi. Selam faslından sonra ayakkabısını boyatan kişide sanırım bana uyarı amaçlı olarak ‘‘bunun bankada 400 bin lirası var’’ dedi. Bizim boyacı Yaşar bir şey demedi ama. Para verdiğin adama da bak diyerek bir bakış attı.
Bende ayakkabısını boyatan kişiye hitaben ‘‘nereden almış o parayı’’ deyince. O gariban diye nitelendirdiğim kişi ‘‘senin gibi temiz kalpli insanlar veriyor.’’ Biraz sırıtarak sözünün devamında bana hitaben ‘‘para lazım olursa borç veririm sana beyim’’ dedi. Gülsem mi yoksa çıldırsam mı bilemedim.
Neyse oradan sessizce ayrılıp bir müddet sonra bizim boyacı Yaşar’ın yanına gittim. ‘‘Gerçekten o paspal giyimli şahsın o kadar parası var mı?’’ diye sordum. Bana gülerek ‘‘ne kadar parası var bilemem ama herkes para veriyor. Biz emeğimizle o kadar para kazanmamız mümkün değil. Belki de günde 100-150 lira alıyor.’’ Demez mi. Hayretler içinde kaldım yoluma devam ettim.
Eğer birilerine benim yaptığım gibi gariban diye para veriyorsanız. Kesinlikle kişinin ekonomik durumunu bilmeden vermeyin.
Hatta bir keresinde de Ankara’da üniversitede okuyan oğlumun yanına gittiğimde. Bir delikanlı sırtında sırt çantası ile AŞTİ’de yanıma yaklaşıp ‘‘Abi yolda kaldım. Eskişehir’e gideceğim param yetişmedi’’ dedi. Bende cebimden sanırım 10 lira verdim. O çocuk gittikten sonra yanıma benden daha büyük bir abi geldi. Omzuma hafifçe dokunarak ‘‘çok iyi niyetlisin kardeş. Bu delikanlı burada gezer ve herkese aynı numarayı yapar. En az iki senedir burada. Ben buradan emekliyim ve hala çalışıyorum. Bir daha para vermeden düşün’’ demişti.
Bir daha mı? İnşallah kanmam ne deyim. Sizde kanmayın. Öyle olur olmaz kişilere para vermeyin. Onun için iki kere düşünün. Emin olmadan da cebinize elinizi atmayın.
‘‘Allah rızası için fakire bir sadaka’’ hişttt aman deyim. Emin olmadan, sakın ha! J