İman çok hassastır, bir kelime ile gelir, bir kelime ile gider... Birisinin cebinde çok kıymeti bir cevher olsa, kimse çalmasın diye hiçbir yere bırakmaz. Hep onu düşünür ve hiç unutmaz. Onu kimse çalmasın diye, aklı fikri onu korumakta olacaktır. Nihayetinde bu bir dünya malıdır, çalınsa ne olur, çalınmasa ne olur. Ama iman gitti mi, maazallah! Bütün saadetler gider, bütün felaketler gelir. Bir büyük zat buyuruyor ki; Bu imanın korunması, ancak imanını koruyanlarla beraber olmakla mümkündür.
İmam-ı Rabbani hazretleri dünyanın kötülüğünü anlatıyor; haramlardan, günahlardan sakınmak dünyadan sakınmaktır. Bu kadar kıymetli imanı muhafaza etmek nasıl mümkün olabilir. Ne yapmak lazım onu korumak için. Buyuruyor ki; "Onu koruyanlarla beraber olmak lazım".
Tek başınıza, yabancılarla kalırsanız kurtulamazsınız çünkü insanın ahlâkı bulaşıcıdır. Kötü ahlâk da bulaşıcıdır, iyi ahlâk da bulaşıcıdır. Onun için iyi insanlar ile beraber olmak, kurtulmaya alamettir. O halde, Kim olduğumuz değil, kiminle olduğumuz önemlidir.
Kalın sağlıcakla…