İlmiyle amel etmeyen alimlerin fena akıbetleri hakkında birçok Hadis-i şerif vardır:
Resul-i Ekrem Muhammed Mustafa (sallallâhü aleyhi ve sellem) buyurmuştur ki:
“Allâhü Teâlâ ilmi, kullardan soymak suretiyle almaz. Lakin alimlerin ruhlarını alarak ilmi kaldırır. Hiç bir alim bırakmayınca da insanlar bir takım cahil başlar edinirler. Onlara sorulur, onlar da ilimsiz fetva verirler, hem doğru yoldan saparlar hem de saptırırlar.”
“Ahir zamanda bir kavim çıkar, cahiller başa geçerek insanlara fetva verirler, hem sapar, hem saptırırlar.”
“Kötü alimler kıyamet günü getirilir, cehennem ateşine atılır, her biri cehennemde değirmen döndüren merkep gibi döner. Ona: ‘Vay sana, biz senin(öğrettiklerin)le yolumuzu düzeltmiştik. Bu hâlin ne?' denilir. O da:
‘Ben size yapmayın dediğim şeyleri yapardım.” der.
“Dinin afeti üçtür: Facir (günahkar) alim, zalim idareci, cahil müctehid.”
“Alimler dünyaya (dünya sevgisine) dalmadıkları ve saltanat uyuntusu olmadıkları müddetçe peygamberlerin eminleridir. Fakat onu yaptılar mı o zaman onlardan sakının.”
“Ümmetim hakkında en çok korktuğum kimse ilmi (sadece) dilinde olan (itikadı bozuk, ilmiyle amel etmeyen) münafıklardır.”
“Allahü Teâlâ, her hangi bir adama bir ilim vermiş de o ilmi gizlemiş (ehline öğretmemiş) ise kıyamet günü Allahü Teâlâ da ona ateşten bir gem vurur.”
“Kıyamet günü insanların en çok azap çekecek olanı, ilmi kendisine fayda vermeyen ve ilmiyle amel etmeyen alimdir.”
“Kim Allâh(ın rızasın)dan başka bir şey için bir ilim öğrenirse veya onunla Allâh(ın rızasın)dan başka bir şey isterse cehennemdeki yerine hazırlansın.”
Ahnef ibn-i Kays demiştir ki: “İlim ile takviye edilmeyen izzet, nihayet bir zillet olur.” (Elmalılı, Hak Dini Kur’ân Dili Tefsiri)