Evde çocukları aç olan bir baba kendini ataşe veriyor. Gün geçmiyor ki güzel haber gelmeden kötü nün ardına bir kötüsü daha geliyor.
Kimi iş yok diyor, kimine sorsan iş beğenmiyor. Ev de çocukları aç olan bir insanın iş beğenmeme ya da iş seçme hakkı var mı? Dersiniz bence yok.
Çok değil bir kaç ay kadar geri gidersek kartında parası olmadığı için intihar eden bir genç kızımızı verdik toprağa.
Bizim göze batan en büyük sorunumuz iş ve maaş.
Bugünün asgari ücretle çalışanı 800 ve üzeri kira veriyor. Bu çocuklu bir aile için daha zor dört dörtlük market yapmayı bırak bu aile pazarını ve çocuğunun okuluna bile yetemiyor. Bunlar bizim bitmeyen sorunlarımız.
Şunu merak ediyorum enflasyon iyi daha iyi olacak diyenlere sorum şu. Peki bu açlık neden? Diye sorsam ayıp olmaz herhalde yanan bir can değil onlarca can var muhtaç. Bir işe, bir ekmeğe,
Bunları görmezden gelmek doğru değil insan canı kıymetli.
Peygamberimiz (s.a.v) şöyle buyurmuştur: "Yanı başındaki komşusu açken tok olarak geceleyen kişi (olgun) mü'min değildir."
Bu konuda toplum olarak bizimde elimizi taşın altına koymamız gerekir. Herkes üstüne düşeni yaparsa bu tür olayların önünü kesmiş oluruz. Duyarlı toplum olmalıyız.
Ülkemin sorun haline gelen bir ülke değil her soruna çözüm bulan bir ülke olmasını istiyorum. Eşit şekilde herkesin hakkını almasını, fazla fazla ödediğimiz faturaların da hakkı ile olmasını isterim.
Emekliye ve işçiye yapılan zam daha ödemelere yetmezken nasil her şey iyi diyebiliriz ki?
Evine ekmek götüremeyen bir baba kendini mi yakmalı?
Ben; Ülkece fakir olduğunu iddia eden zengine, ülkece zengin olduğunu iddia eden fakire isyan ediyorum. Umarım bu son olur ve umarım erken bir çözüm bulunur...