İnsanoğlu hep konforlu bir yaşam istiyor bu konforlu yaşamı keyiflice oturmak olarak adlandırmıyorlar üstelik dertsiz, tasasız, sorunsuz, mutluluk, neşe ile bir yaşam talep ediyorlar.
Oysa Yüce TENGRİ diyor ki: BELED (kent, şehir, memleket) SÛRESİ: Düşündüğünüz gibi değil bu kentte yaşayan insanların tümünü, ilk insandan bu yana üremiş gelmiş insanların tümünü kanıt gösteririm ki Biz, insanı gerçekten bir sıkıntı içinde oluşturduk. Sen de bu insanlardan birisin; Sen de sıkıntı içinde olacaksın.
Peygamberimize söylemiştir. Ancak buraya biraz felsefeyi de sıkıştırmak istiyorum burada hangi olay oldu? Ne kast ediliyor? Bu konuların araştırılması gerekiyor. Bu kişisel araştırma gereken bir konudur ancak şunu da söylemeliyim ki lütfen bu ayetten Yüce Tengri bizim mutlu olmamızı istemiyor mu? İnsan sıkıntı çekmeye mi gelmiştir diye düşünmeyelim burada bize aktarılması kesin hüküm içeren bir mesaj vardır.
Bana soracak olursanız da bu dünya çok mutlu olacak, eğlenilecek yer değil aksine beşer varlıkları yani bizleri İNSAN yapmak için tekamül süreçlerimiz de bir takım acılar, hüzünler yaşıyoruz bunlar bizi güçlendirmek içindir ama bu Yüce Tengri'den mi yoksa zamanında kullanılmayan akıllar mı o konuda kesin sözlerim yok. Çünkü herşeyde onu suçlamak gibi toyluğumuz mevcut... İnsan hamlığı nedeni ile bir şey yapmamaya, tembelliğe alışkın olup sorun, sıkıntı geldiğinde ne yapacağını bilmediği için biraz konforlu yaşamayı seçiyor ve seviyor ancak evrensel olan bu kutlu kitabı açıp okuduğumuzda kendimizden ve yaşamdan birçok şeyden haberdar olacağız. Şayet ben kuran sayesinde birçok araştırmalarda buluyorum kendimi ve oldukça keyif alıyorum tavsiye ederim “Hamdım, Piştim, Yandım”. Herkesi yanmaya davet ediyorum ancak biraz konfor alanından çıkmak gerek? Var mısınız?