Bu dava ağırdır bu dava büyük,
Taşımaz bu yükü kotan öküzü!
Ölse musallada sırtımızda yük,
Gel de omuza al yatan öküzü!
Terk etti tarlayı gezdi kasaba,
Çoğaldı öküzler gelmez hesaba!
Tutun kulağından sürün kasaba,
Dar günde büvelek tutan öküzü!
Derde deva diye salsan dermana,
O palas pandıras dalar ormana!
Sorarsan fikrimi sokma harmana!
Sap yiyip samanı yutan öküzü!
İki kelam etsen sözünden bıkar,
Ne kadar çam varsa devirir yıkar.
Kırık bir boynuzla karşıma çıkar,
Söyle ne yapayım çatan öküzü?
Nice öküz vardır kızıp fışlayan,
“Ben danayken” diye söze başlayan.
İyi tanı evlat bizi dışlayan,
İneklere hava atan öküzü,
Çekiniyor sanma o eski demdi,
Çok şükür anadan helal süt emdi!
Erzurumlu Osman övsün mü şimdi?
Kendi vatanını satan öküzü!
OSMAN ALPSOY