Garip garip baktı, gözünde bir nokta.
Aklı fikri bir yerde, ne varda, ne yokta.
Hep kararı istedi, ne azda, ne çokta.
“Doğru bir nizam” istedi meczup gönlüm.
Yüreğinde ne fırtınalar, rüzgârlar dindi.
Dedikodu, gıybet, kötü sözden tiksindi.
“Ya hayır konuş, ya sus” diyerek sindi.
“Güzel bir kelam” istedi meczup gönlüm.
Her sabah tüm pencerelere doğsun güneş.
Her evin tencerelerinde kaynasın aş.
Huzur olsun, asla olmasın kavga-savaş.
“Afiyete devam” istedi meczup gönlüm.
Huzur bulunmaz ki, yalnız ekmekte, aşta.
Kurtuluşun yolu ancak sevgide, aşkta.
Samimiyet ve dostluk gerek en başta.
“İçten bir selam” istedi meczup gönlüm.
Helal kazanç, doğru söz, temizlik ve iffet.
Ya Rab! Günahlarımızı bağışla, affet.
Bize hep iyilik ve güzellikler lütfet.
“İzzet ve ikram” istedi meczup gönlüm.
Ezelden beri bir Dava’nın peşine düştü.
Ondan gayrı her şeye darıldı ve küstü.
Mevlana misali “hamdı, yandı ve pişti.”
“İşte bunu tam” istedi meczup gönlüm.
“İşte bunu tam” istedi meczup gönlüm.
AHMET SANDAL