Yılan yerde gezer kolsuz bacaksız,
Sürünürken rızkı aratır Mevla’m!
Zannetme ki çöller uçsuz bucaksız,
Ortasında vaha yaratır Mevla’m!
Aynada pozuna küser bir kaçı,
Benim de alnımda geniş bir açı!
Kiminin başında gür çıkar saçı,
Şimşir tarağıyla taratır Mevla’m!
Mevla’m bunca nimet sunmuş hediye,
Sonsuz bir cennete girmesin niye?
İnsan oyalansın eğlensin diye,
Şu yalan dünyayı donatır Mevla’m!
OSMAN ALPSOY