Böyle zamanlar, mesela, milli takımlarımızdan birinin Dünya Kupası ya da Avrupa Futbol Şampiyonası finallerinde mücadele ettiği demler veya bir sporcumuzun olimpiyatlarda başarıdan başarıya koşması gibi durumlar göğsümüzü kabartır, insanları sokağa döker ya o kıvamdayız.
Anladınız!
(NOT: Bir ilke imza atmak istiyorum. ‘Rüya metaforuna yatmadan, gerçekmiş gibi yazıyorum! Onun için yazının bundan sonrasını Cuma gecesi oynayacağımız EURO-2020 açılış maçında İtalya’yı yenmişiz gibi okuyun! Maksat spor olsun!)
Bir yıl sonra…
Bir yıl önce gibi!
EURO-2020’ye, 2021’de müthiş başladık.
Şampiyonanın en büyük favorilerinden İtalya’yı kendi bahçesine gömdük.
Bugün yendik ama bir yıl önce sevindik.
Şampiyonanın adı EURO-2020 ya!
Maçın özetinin özeti
Futbolu evirdik…
Topu çevirdik…
Rakip şaşkın, apıştı.
İtalya’yı devirdik!
Ayrıntı vermek gerekirse
Dünya üçüncüsü olduğumuzda
Güneş’li günlere geldiğimizde
İtalya’yı rakip bulduğumuzda
Sahayı dar etti bizim çocuklar
Bazen taktik maktik işe yaramaz
Takım coşmuş ise kimse duramaz
Gol at desen rakip topa vuramaz
Sahayı dar etti bizim çocuklar
Euro iki bin yirmi maçıydı
Rakip ehli salip Roma Haçıydı
Türkiye’yse sanki futbol taçıydı
Sahayı dar etti bizim çocuklar
Adamlar şampiyon gezer övünür
Kim çıkarsa çıksın yener sevinir
Şimdi saç/baş yolar ağlar, dövünür
Sahayı dar etti bizim çocuklar
Velev ki yenilsek ağır olurdu
Dövülen elbette bağır olurdu
Feryattan kulaklar sağır olurdu
Fekat;
Sahayı dar etti bizim çocuklar
Son sözüm şu olsun
Futbolda kazanmak kaybetmek de var
Yenilmek kolay da yenmek biraz zor
Bu yazıyı yazan son sözünde der
Bir gün şampiyondur bizim çocuklar…