Sevgiyi, saygıyı özledik

Zafer Çam

Anadolu insanları ekseninde kayıyor. Kutsal Anadolu artık iyice kendinden değil. İnsanların yaşlandığı gibi Anadolu da artık yaşlandım diyor.

Anadolu’nun bağrında yeşeren nesil artık kabuğuna sığmıyor. Bereketli topraklar artık yağmura, kara, dört mevsimine hasret kalıyor. 

Ekonomik kriz, hayat koşullarının zorlaşması, toplumdaki şiddeti giderek artırıyor. Medya da çoğu zaman yangına körükle gidiyor.

Cinayet haberleri tüm detaylarıyla, hatta çoğu zaman canlandırma yapılarak veriliyor. Medyanın olayları abartarak vermesinin insanların psikolojisi bozuyor.

Ekonominin rüzgârına yetişilmiyor. Dolar, Euro yükseliyor alım gücü azalıyor. İnsanlar arsında şiddet, nefer her geçen gün artıyor.

Saygı, sevgi, hoş görü yok oluyor. Anne, baba, Büyük, küçük kalmadı. Komşu var mı, yok mu beli değil. Akraba ilişkileri yozlaşmış durumda.

Arkadaş mı,  dost mu beli değil. Paran var mı saygı görülüyor. Zenginimsin insanlar arsında itibarlısın.

Her geçen gün sevginin yerini şiddet… Saygının yerini nefret alıyor. Yol vermedin çek tabancayı öldür. Selam almadın yumruklar konuşuyor.

Aşkıma cevap vermedin katlet. Sevgilim ol, olmadı bıçağı yiyor. Canım bugün bir kadın dövmek istedi sokak ortası da suçsuz günahsız kadın dövmeler.

Bugün elimde kılıcım kimi öldürsem. Yeni tabanca aldım kimi vursam. Bugün tüfeğimi deneyeceğim yeni av peşindeyim.

Park yüzünde kavgalar. Yol vermedin silahlar konuşuyor. Soka ortasında mafya çatışıyor… Maganda kurşunlarında canlar gidiyor. Düğün konvoyunda kurşunlar sekiyor.

Dünürler arasında sokak çatışmaları geliyor. Halay başı sen ben olacağım diyenlerin kavgasında üç can yok oluyor. Spor müsabakalarında taraftar kavgaları…

Senin takım benim takım kavgaları dinmiyor. Toplu taşımalarda maske, mesafe, kavgaları…

Tramvayda elinde bıçak keserim. Halkın meclisinde iktidar muhalefet yumruklaşmaları…

Belediye meclisleri guruplaşıyor karışıyor. İnsanlar arsında şiddet, nefret bir ülkenin geleceği karartıyor. 

Sevgi, şefkat, hoşgörü, adalet ve merhamet gibi kavramlar hayatımızda kayboluyor. Ne oluyor bu insanlara?

Ne oldu kardeşlik, dostluk. Ne oldu sevgi, saygı, hoşgörü. İnsanlar neden bu hale geldi.  Ahlak, sevgi, şefkat, merhamet, tevazu, fedakârlık, hoşgörü ve barış kavramlarına hasret kaldık.

Sevginin merhametin yılı olsun. Yeni yılınız yeniden dirilişiniz olsun…