Bu yazıyı yazmak için klavye başına geçtiğimde, ‘neler oluyor’ diye sanal alemde şöyle bir dolanırken, sözünü edeceğim acı gerçekle ile ilgili ‘tatlı’ sayılabilecek bir haberle karşılaştım. “Kadına şiddete karşı 75 madde” başlıklı habere göre, “25 Kasım Kadına Yönelik Şiddete Karşı Uluslararası Mücadele Günü”nde, Cumhurbaşkanı Erdoğan’ın eşi Emine Erdoğan’ın da katılacağı toplantıda Aile, Çalışma ve Sosyal Hizmetler Bakanı Zehra Zümrüt Selçuk, 4 bakanlık ve Diyanet İşleri Başkanlığı’yla imzaladıkları protokolün detaylarını anlatacak, 75 maddelik plan açıklanacak”tı. Açıklanmış ve dünden beri televizyonlarda, sosyal medyada, internet haber sitelerinde ve bugün de gazetelerde yerini almış olmalı.
ÖNEMLİ BİR PROJE VE TOPLANTI
Ben bir gün öncesine yani 23 Kasım 2019 Pazartesi gününü gitmek istiyorum. “İş Yerinde Kadına Yönelik Şiddet ve Tacizin Önlenmesi Projesi” kapsamında bir tanıtım toplantısı vardı. Toplantıya Öz İplik İş Sendikası Genel Başkanı Rafi Ay, Türkiye Kadın Dernekleri Federasyonu Başkanı Canan Güllü ve sendika il temsilcileri katıldı.
Öz İplik İş Sendikası Genel Başkanı Rafi Ay, Norveç Ankara Büyükelçiliği tarafından finanse edilen proje hakkında konuşurken, kadına şiddeti kınayıp, yetkili oldukları işkolu tekstile ilişkin değerlendirme yaparken, “Son bir yılda kadın istihdamının en fazla arttığı sektör 23 bin artışla giyim eşyaları imalatı sektörü olmuştur" diyerek sevindirici bir haber verse de, kadına yönelik şiddet verileri vahimdi.
ÜRKÜTÜCÜ, KORKUTUCU OLAYLAR
Bunlardan bazılarını Öz İplik İş Sendikası Kadın Komitesi Başkanı Fulya Pınar Özcan anlattı. Buna göre:
-Toplumda kadına yönelik şiddet, kadınların bütün yaşam alanlarına nüfus ediyor.
-Kadınlar için iş yerleri giderek artan bir biçimde kadına yönelik toplumsal şiddetin yeniden üretildiği ve daha da katmerleştiği alanlar haline getiriliyor.
-Kadın çalışanlar iş yerlerinde; ayrımcılık, fiziksel şiddet, sözlü, duygusal, cinsel, psikolojik, ekonomik şiddete maruz kalıyor.
-İşçi Sağlığı ve İş Güvenliği Meclisinin Kadın İşçiler İş Cinayeti Raporu'na göre 2018’in ilk 10 ayında en az 92 kadın emekçi iş cinayetlerinde yaşamını yitirdi.
-Kadın iş cinayetlerinin yüzde 51’i trafik ve servis kazaları sebebiyle yaşandı.
Liste uzayıp gidiyor…
Bu verilere vesile olan erkekleri şiddetle kınıyorum.
İYİ DE NE YAPMAK GEREKİYOR?
Ne yapmak gerekiyor?
Ne yapılması gerektiği, bunun gibi projeler ve girişte sözünü ettiğim ve bugün kamuoyunun gündeminde olan karar ve uygulamaların içinde bulunuyor.
Bu sorunu kökünden kazımayı amaçlayan bu türden girişimlerin, projelerin amacı ne? Şu:
“Kadına ve tüm çalışan kesime yönelik gerçekleşebilecek fiziksel, psikolojik, cinsel veya ekonomik olarak zarar veren tüm eylemlerin ortadan kaldırılması…”
Destek olmak herkesin görevi…