Siyaset ne için yapılır?
Diye bir soru sorsam?
Siyasetin içinde olanlar ve bu alana girmeye niyetlenenler hemen alınırlar.
Gerçekleri konuşmak bunları rahatsız etse de.
Alınsalar da, darılsalar da gerçek ortada.
Neden gerçekleri konuşmaktan korkuyoruz.
Siyasetin içinde olanlar ya da kenarında duranlar.
Siyaseti menfaatleri için yaptıklarını bilmeyen var mı?
Siyasiler.
Siyaset, sizin için bir geçim kapısı ya da meslek dalı mı?
Ya da siyaseti “vizyon” için yapıp havasına mı tav oluyorsunuz.
Görenler önümüzde düğme iliklesinler, “vekilim” desinler, “başkanım” desinler, “efendim” desinler diye mi?
Siyasete, oturdukları koltuğa değer katamayanların oturdukları koltuktan değer aldığı gerçeği ortada iken bu hırs, bu arzu niye.
Toplum bir yandan siyaseti ve siyasetçiyi kötülerken bir yandan da fırsat bulan herkes hemen siyasete atılmak istiyor.
Meğer ne kadar “hizmet sevdalısı”(!) varmış memlekette.
Siyaseti vatan sevgisi için yapıyorum deseler de koskocaman bir yalandan başka bir şey değildir.
Vatan, Millet, Sakarya lafları hepten hikaye.
Topluma faydalı olmak için siyaset yapıyorum lafları hiç inandırıcı gelmiyor bana.
İnandırıcı olan şöhret, makam araçlarına binmeyi, topluma tepeden bakmayı, güçlü olmayı, önümde kapıların açılmasını, gittiğim toplantılarda protokolde oturmayı seviyorum, vazgeçemiyorum diyenler bugün siyasetçi.
Türkiye’de siyaset uyanıkların, kısa yoldan köşe dönmek isteyenlerin tercih ettiği bir meslek dalı haline geldi.
Ülke genelinde makam, mevki ve şöhret sevgisi siyasetçiyi öylesine sardı ki, bırakamıyorlar.
Dünya nimetlerinden olan iktidar siyasetçilere o kadar tatlı gelir ki bırakamazlar.
Din, iman, dava gider, iktidar, güç, ekonomi ön plana gelir.
Dava ayaklar altında.
Mücahitler müteahhit oldu.
Cemaat tarikat şucu bucu oldu torba dolusu dolarcı.
Siyaset bağımlısı oldular, pençesine düştüler ve her şeyi siyaset gözüyle değerlendirmeye başladılar.
Kişi siyasete öncelikle kendi nefsinin '' yüksek makamlar gelmek ve toplumda ayrıcalıklı bir statü içinde olmak ve etkin görevler almak '' istediğinden kaynaklandığını, topluma faydalı olma güdüsünün genelde ikinci planda kaldığını herkes bilir.
Demokrasi, laiklik, çıkarcı, menfaatçi, yalan, dolan siyasetse Allaha sığınırım.