İnsan aynı insan, dünya aynı dünya.
Söyle ne yazayım, söyle ne yazayım?
Hayat dediğin baştan sona bir rüya.
Söyle ne yazayım, söyle ne yazayım?
Dertler bitmiyor, ömür çabuk bitiyor.
Düzenin çarkında nice insan yitiyor.
İşte bu bana keder olarak yetiyor.
Söyle ne yazayım, söyle ne yazayım?
Sahipsiz insanlara sokaklar mesken.
Gariplere ölmeden biçilir kefen.
İşte böyle hüznüme hüzün ekerken.
Söyle ne yazayım, söyle ne yazayım?
Her gün, her gün son sürat baş aşağı.
Gidiyorken fakir kardeşimin ayağı.
Boynumdayken bu bozuk düzenin bağı.
Söyle ne yazayım, söyle ne yazayım?
Alışveriş merkezleri sanki tapınak.
İbadet ediyorlar gibi, hele bir bak.
Ruhsuzlar üstüme gelirken sokak sokak.
Söyle ne yazayım, söyle ne yazayım?
Fani, geçici şeylere biçilmez paha.
Beş kuruş etmezler yükseldi, kalktı şaha.
Artık söyleyeyim mi, yazayım mı daha?
Söyle ne yazayım, söyle ne yazayım?
Sözler söylense de etmiyor ki hiç tesir.
Zamane insanı paraya pula olmuş esir.
Dualarımızın başında “Rabbi yessir.”
Söyle de yazayım, söyle de yazayım.
Sandali tenezzül etme gezip tozmaya
Allah için devam et sabırla yazmaya.
Ancak böyle tutacak inan ki bu maya.
Söyle de yazayım, söyle de yazayım.
Söyle de yazayım, söyle de yazayım.
Bu şiirim, 8 kıta, yani 8 dörtlükten oluşmaktadır. 8 kıta, 32 mısra eder. Son kıta 5’lik olduğu için bu şiirim 33 mısradan müteşekkildir.
Bu 33 mısraın, bu karanlık kapitalist çağda aynı gökyüzünde “yıldız” misali yol gösterici özelliği vardır.
Neye ve kime yol gösterecek?
Bozuk düzene baş kaldırıp da boyun eğmeyen Müslümanlara yol gösterecek, inşallah.
Allah (cc), kendisinden doğru yol isteyeni doğru yola ve hidayete eriştirir.
Yeter ki sen doğru yola yönel, Allah sana yardımcı olacaktır.
Allah’ın sözü Hak ve gerçektir. Vaadine sadık olandır Allah celle celaluhu.
Şimdi şu ayeti tefekkür etmenin tam zamanı:
“Allah, kendisinin izniyle rızasını arayanları o kitapla kurtuluş yollarına erdirir, onları karanlıklardan aydınlığa çıkarır, onları dosdoğru bir yola iletir.” (Maide Suresi, 16)
Zorda olsak da kurtuluş için sonsuza dek umut taşıyoruz.
Bu çağda, bu asırda, bu kapitalist Dünya’da işimiz gerçekten zor. Karanlık ve boğucu bir dönemdeyiz. Adeta zifiri bir tüneldeyiz.
İşte bu şiirimi bir tünelde yazdım. Tünelde derken kastım bu düzenin geçiciliğidir.
Evet şimdi tüneldeyiz. Karanlıktayız.
Bu tünelden, bu karanlıktan sabırla, azimle çıkacağız, inşallah.
Dua ile, niyaz ile, namaz ile bu zor günleri aşacağız.
Aynı beş vakit namaz sonrasında tesbih ve zikir halinde, huşu halinde 33'lük tesbihle Yüce Rabbimizi andığımız gibi sürekli dua etmeliyiz. Tefekkür ile dua etmeliyiz.
Duanın yanında elbette çaba ve çalışma şarttır.
Evet, çaba ile, çalışma ile, kararlılıkla bu zor günleri atlatacağız.
Yılmak yok. Geri adım atmak yok.
Allah’ın izniyle, bu kapitalist düzeni ve bu karanlık günleri yıkacağız, Nur’dan meşaleyi aydınlık için havada tutacağız, insanlarımıza ışık olacağız.
Yukarıdaki bu şiirim bunların özetidir. Bu şiirim bir ışıktır, bir Nur’dur.
Bu şiirim bir umuttur. Bu zorluktan kurtuluşa bir umuttur.
Kapitalist bozuk düzen, fakiri daha fakir, zengini daha zengin yapıyor.
Bu adaletsizliğe göz yumamayız.
Kapitalist bozuk düzende nüfusun yüzde 80’i açlık, sefalet ve yoksulluk içinde.
Bu ahvalde yardım ve kolaylık diliyoruz Yüce Rabbim’den.
Gerçekten de bu sapkın, azgın düzende ahlaksızlık ve kötülük yayılıyor.
Gençlerimizin büyük ekseriyeti başıboş haldeler.
Gençlerimizin büyük kısmı inançsızlık girdabında ya da girdaba düşmek üzeredir.
Onları düşünmek ve kurtarmak şarttır.
Kurtaracağız inşallah.
Bu umut dolu yazımı bir dua ile sonlandırıyorum. Elbette yazımda umudun yanında zorluk da vardır.
Umut dolu yazımın ilk kısmı, yani şiirim zorluğu ve bu karanlık çağda sorunları gösteriyor. Bu da gerçektir.
Bu gerçek umutla destekleniyor. Evet zorluğa ve karanlığa rağmen umudumuz var, dualarımız var. Elhamdülillah.
İşte duamız:
"Rabbi yessir velâ tuassir Rabbi temmim bi'l-hayr." "Rabbim! kolaylaştır zorlaştırma, Rabbim hayırla sonuçlandır."
Amin. Vesselam…