Seçimlerde soğan ve patates fiyatlarıyla oynandı. Bir liralık iki liralık ürünler, birden yedi- sekiz liralara yükseltildi. Utanç verici bir durum. Halkın ekmeğiyle oynanmaz. Kimdir bu oyunu oynayanlar ve niçin böyle bir oyunu oynadı? Cumhurbaşkanı ve milletvekilleri seçimleri ortamında. Halkımıza soğanı ve patatesi yüksek fiyatlardan yedirmeye hakları var mı?
Kendimize şu soruları soralım. Ülkede soğan ve patates satan kaç kişi? Ayrıca soğan ve patates üreticisi kaç kişi? Gerçekten fiyatların aşırı yükseltildiği günlerde, ülkede soğan ve patates yok muydu? Vardı da kimileri seçimleri etkilemek adına halkın bu olmazsa olmaz yiyeceklerini stokladı. Piyasaya sürmedi?
Seçimler bitti. Birkaç gün içinde fiyatlar normal seviyesine geldi. Yalnız öyle bir uygulama yapıldı ki ithal soğan ve patatesler getirildi. Fiyatlar düştü. Elbette fiyatların düşürülmesi doğrudur. Ancak bu düşüsün sağlanması soğan ve patatesi ithal ederek yapılmış olması sevindirici değildir. Burada olan olay” KAŞ YAPAYIM DERKEN GÖZ ÇIKARMAMAKTIR.”
Ne demek bu? Ülkede adı geçen ürünleri eken ve yetiştirmeye çalışan üreticilerimiz var mı? Şunun şurasında on beş güne kadar piyasada yazlık patatesler olacak mı? Soğanlar da olacak mı? Şimdiden bu üreticiler sancı çekmeye başladılar mı? Ürünleri satamayacaklar. İyi fiyatlardan satamayacaklar. Bu ülkeyi yönetenler, kararlarını ve yaptıkları uygulamaları, üreticilerde yana kullanmak sorumluluğunda değiller mi?
Bakınız üretici sayısı yüz binlerce köylüdür. Fiyatları aşırı yükselterek satış yapan satıcı sayısı, beş yüz- altı yüz kişidir. Hükümet bu kişilere derslerini vermeyi ya bilmiyor! Ya da onların hem aşırı kazanç elde etmelerine göz yumuyor! Hem onlarla uğraşmayı göze alamıyor! Hem de onları ödüllendiriyor! Bu tutumlar yanlıştır. Haksız kazanç elde etmeye göz yummak, görmezden gelmek, bilmezden gelmek, akıl işi değildir. Halkın ekmeğiyle oynayanlarla mücadele etmek görevleri arasındadır. Her ne hikmetse meydanı bu azınlık kişilere boş bırakıyorlar.
İşin ne komik tarafı da şudur. Soğan ve patates alım ihalesi yapan ve bu ihalelere katılarak, ihale kazanan firmalar vardır. Bu firmalar ihaleyi normal devam eden fiyatlar zerinden sorumluluk yüklendi. Sonra ne oldu? Bir lira iki lira üzerinden ihale aldı. Sonra ne oldu? Fiyatlar yedi sekiz lira oldu. Soğan ve patates ihalesi alanlar, battı gitti. İşçisi alacağını alamaz oldu. Ortaya alacağını alamayan, borcunu ödeyemeyenlerle doldu. Ticari hayat da allak bullak oldu.
Bu soğan patates olayı, yeni kurulacak hükümete bir uyarı oldu. Umarım yeni dönemde, bir daha bu gibi olaylar yaşanmaz. Tekrarlayım başta söylediğim sözümü. Tarım ülkesi güzel yurdumda çözümün yolu, tarım ürünlerini ithal etmek değildir.