Osmanlı döneminde Bağdat ilim merkeziydi. Dünyanın en ileri bilim yurdu Bağdat idi. Oradaki alimler ne Şia ne Sünni ne harici ve ne de başka bir gurubun adamıydı. Gerçek manada alim idiler. Bu sebeple onların verdiği kararlar da hep doğru çıkmış doğru yönde karar vermişler. Bu sebeple her yanlış hesap Bağdat’tan dönmüştür. Bağdat’tan sorulmuş doğruluğu veya yanlışlığı. Yani Bağdat’ın doğrulaması gerekmiştir. Ama bu defaki olan yanlış Bağdat’tan dönmedi. Bağdat’ın kendisi yanlıştı.
Yanlış yanlıştan dönmez. Peki bu dönme Barzani’nin korkaklığı sebebiyle boyundan büyük işe karışması sebebiyle söylediklerini yutmuş, yaptıklarından geri adım atmıştır. Bu dönüşün altında başka sebepler aramak lazım. İran uşağı, ABD maymunu İbadi, ABD dış işleri bakının ziyaretinden sonra başladı bölgeyi dolaşmaya. Onlardan nasıl bir emir aldı da dolaşmaya başladı göreceğiz sonucunu pek yakında. Bu dolaşma boş bir dolaşma değildir. Daha dün İran ve ABD desteği ile “Başika’dan çekilmezseniz ordumuzla geliyoruz” diyen dönek İbadi, şimdi ayaklarımıza kapanıyorsa bu onun tek başına verdiği bir kararın neticesi değil birilerinin emridir. Dönek İbadi, kalleşler yurdu Irak, yeni kahpelikler peşindedir.
Halk arasında ilmin %90’ı Bağdat’ta, ticaretin%90 ‘ı Şam’da diye bir söz vardır. Bir de imamlar için devamı var bu sözün ancak o kalsın sonra yazarız onu da. Ticaretin %90’na sahip olan Şam tüccarları da dünyanın en kolay aldatan, en büyük yalancı, en büyük şeytan olarak bilinir. Bu sebeple “Şam şeytanı” diye bir tabir dilimize pelesenk olmuştur. Bu gün ne Bağdat ilim merkezdir ne Şam ticaret merkezidir. Ancak hem Bağdat eski kalleşliğinde hem de Şam eski büyük en büyük şeytanlığındadır.
Dün “Halep ordaysa arşın burada” dediğimiz olay artık elimizden uçan Halep’in mahzunluğu karşısında bizim mahcupluğumuz dururken ölçmeye takatimiz yoktur. Ne Bağdat’ın dönekliğine ne de Şam’ın şeytanlığına tahammülümüz vardır. Uyanık olmak lazımdır. Başka hesaplar var işin içinde.