Ankara’ya 1983 yılında göç eden Emin Bozcan 45 yıldır seyyar satıcılık yapıyor. Köylerdeki tarım ve hayvancılığın bitmesinin kurbanlarından biri olduğunu söyleyen Bozcan, yıllar önce köyde tarlasının, bağının-bahçesinin ve hayvanlarının olduğunu ancak Ankara’da 45 yıldır sergi sererek ailesinin nafakasını kazanmaya çalışıyor. Bozcan, şafak ağarmadan yola çıkıyor ve Ümitköy metro istasyonuna sergisini açıyor. Kırık dökük valizine doldurduğu birkaç parça eşyasıyla Ankara’nın ayazına aldırmadan ailesinin nafakasını kazanmaya çalışıyor.
"GİDİYORUM YALVAR YAKAR, AĞAM PAŞAM DİYEREK GERİ ALIYORUM"
70 yaşındaki Emin Bozcan, yaşadığı sıkıntıları ve verdiği yaşam mücadelesini anadolugazete.com.tr’ye anlattı. Yaşıtlarının sıcak evlerinde oturduğunu kendisinin ise geçinmek için bu çileye katlanmak zorunda kaldığını söyledi. “Benim durumum iyiydi. Bağım bahçem vardı. Köyler bitince tası tarağı toplayıp göç ettik” diyen Bozcan, “Soğuk-sıcak demeden yola çıkıyorum, sağda solda satıyorum. Zabıtalar geliyor 'Sattırmayız!' diyorlar, tezgâhımı topluyor. Gidiyorum yalvar yakar, ağam paşam diyerek geri alıyorum.” dedi.
"ÜŞÜDÜĞÜM ZAMAN GEZİYORUM, DOLAŞIYORUM”
Üşüdüğü zaman ellerini ovuşturarak ısınmaya çalışan Emin Bozcan’ı zora sokan sadece zabıtalar değil, aynı zamanda ekmek parasını kazanmak için Ankara’nın ayazıyla da mücadele etmek zorunda kalıyor. “Üşüdüğüm zaman geziyorum, dolaşıyorum” diyen Bozcan 12 saat boyunca kışın ayazında ellerini ovuşturarak, gezerek, ısınmaya çalışıyor. Emekli maaşı da olmadığı için çalışmak zorunda kalan Bozcan, günlük 200 TL kazanıyor ve hayırsever vatandaşların gönlünden kopup üstü kalsın diyerek verdiklerine “bereket versin” diyerek, şükrediyor.
"GEÇİM, GEÇİM, GEÇİM"
Kendisinin kazancıyla geçim yapmanın mümkün olmadığını, oğlunun kazancı sayesinde geçinebildiklerini söyleyen Bozcan, bu zorlu yaşam mücadelesinin nedenini tek kelimeyle özetliyor: Geçim, geçim, geçim…