Yine bir 8 Mayıs Pazarı dünyanın en güzel varlıklarının yani annelerimizin günü olan Anneler Günü. Kutlu olsun, mutlu olsun bütün annelerimizin ve anne olacak kadınların Anneler Günü…

Ne kelime yazsam, hangi sözleri söylesem inanın boş. Çünkü “ANNE” kelimesinin yerini dolduracak ne bir kelime, ne bir söz ne de bir cümle var. Yani öylesine özel, öylesine anlamlı ve öylesine kutsal “ANNE”…

Her yıl Mayıs ayının 8’inde kutladığımız Anneler Günü bu sene de benim için gerçekten buruk geçti. Çünkü annemi ebediyete uğurlayalı 7 yıl olacak ve özlemi, hasreti her geçen yıl öylesine derinleşiyor ki tarifi yok.

Benim “ANAM” köylü bir kadındı, okula gitmemiş paraları üzerlerindeki resimlerden bilir ve kaç lira olduğunu anlardı. Benim “ANAM” gerçek bir Anadolu kadını idi. Rahmetli babamı kaybettiğinde 10 çocuklar ortada kalmış ve hayatın bütün zorluklarını en dibine kadar yaşamış bir kadındı.

Her anne kutsaldır, her anne özeldir ama benim ANAM bambaşka bir kadındı. 14’ünü bitirdiğinde evlendirilmiş ve rahmet babam askere gittiğinde dört sene asker yolu gözlemiş. Tabi o zaman zarfında iki kardeşim dünyaya gelmiş.

Yani Anadolu’da kadın olmanın ne kadar zorluğu varsa onu yakından yaşamış ama bizlere asla yaşatmadı. Gecesini gündüzüne kattı emek verdi, çaba verdi on yetimi kimseye muhtaç etmeden büyüttü ve hayatlarına anlamlı dokunuşlarla onları adam etti.

Benim ANAM sadece bizlere anne oldu. Okuması yazması yoktu. Şimdiki nesil diyor ya annem benim en yakın arkadaşımdı. Hayır benim ANAM sadece bizlere ANA oldu. Çünkü ANA olmak başka, arkadaş olmak başka. ANA’nın canı, ANA’nın kalbi kanar evladı için.

İşte en zor zamanında yanımda olan, yatılı okulda okurken harçlığım olmadığı zaman süt, yoğurt, yağ satar hemen harçlık gönderirdi. Kendi yemez bizlere yedirir, üstüne başına alırdı benim ANAM.

Onun için ANAM senin hakkını ödemek ne mümkün. Hele birde günümüzdeki annelere bakınca sizlerin ayaklarının altını öpmek az bile gelir insana. Şimdiki analar en ufak tartışmada evi terk edip babasının yanına dönüyor. Sanki baba ocağında bir eli yağda, bir eli balda olacak.

Şimdiki annelerde ne sabır, ne sadakat ne de tahammül var. Ha diyeceksiniz günümüz şartları değişti artık eski devirde değiliz diyorsanız ona diyecek söz zaten yok. Ama annelerimizin değini kıymetini galibe eskiler daha iyi biliyor.

Şimdiki nesil bırakın anne ve babasına sahip çıkmayı, yaşlanınca hemen huzurevi aramaya başlıyor hayatına engel olmasın diye. Eeee işte devir değişti devir teknoloji devri oldu anne ve babanın yerini telefon aldı.

Buradan bir kez daha bütün Annelerimizin Anneler Günü’nü kutluyor Rabbim onları başımızdan eksik etmesin diyorum…