Dalıp-dalıp gidiyorum geçmişe,

Her anım baştanbaşa endişe.

Kör olmadan, kör yaşadım bak işe,

Kınamak olmaz mı, kurnaz dünyayı?

Koca ömür kafes kadar dar oldu,

Siyah saçlar beyazlaşıp kar oldu,

Zalim hayat bak kimlere yar oldu,

Geçemedim hiç de aynaz dünyayı.

İzin yok yaşamaya doğru düzgün,

Sınavlara çekti beni günbegün,

Kurcaladı hayatımı büsbütün,

Ne yapayım ben şu burnaz dünyayı?

Yıllar geçip, ömür akıp, gidiyor,

Yaşam dün başlayıp, bugün bitiyor,

Hayat beni zorluklara itiyor,

Affeder mi kalbim aymaz dünyayı?

Çiçek ektim, diken bitti yerinde,

Yara çıktı, kalbimde en derinde,

Şeytan diyor, sonda günün birinde,

Yalnız koyup, çık git olmaz dünyayı!

ELVİN MÜTALİBOĞLU