Hayat, kabuller ve redler arasında bir zikzak mı?

Redlerimiz simsiyah, kabullerimiz bembeyaz ak mı?

İnsan, kah acılar, kah zevkler arasında bir kul mu?

Acılar olgunluğa, zevkler boşluğa götüren bir yol mu?

Ruh, zaman ve mekana sığmadığı için mi bunca hüzünler?

Ruh için önem taşır mı, bugünler, yarınlar ve dünler?

Ruhunu aç bırakırsan, bedenin doyması işe yarar mı?

Hem ruhunu, hem bedenini beslemek doğru karar mı?

Bu Dünya temiz ruhlar için uçsuz-bucaksız bir hapis mi?

Hiç denedin mi sen ruhunu, temiz mi, yoksa habis mi?

Ölümden sonra gideceğin yerden sen hiç emin oldun mu?

İman üzere yaşayıp da iyiliğe ve doğruluğa zemin oldun mu?

Değer mi bu fani Dünya için yalana, dolana değer mi?

Hakkı bilen, Ahireti düşünen hiç batıla boyun eğer mi?

Hayatta her şey bir irade ve tasarım eseri değil mi?

Hayatı bomboş gören serseri oğlu serseri değil mi?

Hele bir düşün zihnini ne sağlamlaştırır, ne karıştırır?

Hele bir düşün hayatla seni kim döğüştürür, kim barıştırır?

Nereden gelip nereye gittiğini kendine hiç sordun mu?

Hayatın ve ölümün maksadı üzerine hiç kafa yordun mu?

Diğer canlılarda olmayan bu akıl, acaba bize niye verildi?

Dünya’nın bunca nimet ve imkanı neden önümüze serildi?

Mesele olmadan felsefe olmaz, bu hususu hiç düşündün mü?

Sımsıcak bir güneş altında tir tir titreyip de hiç üşüdün mü?

İnsan, kendi elleriyle kendi kaderini oluşturmaz mı?

Her insan kaderi ile karakterini buluşturmaz mı?

Bu sorularımla ilgilenmez, dönüp de hiç bakmaz mısın?

Söyle bakalım sen, deli misin, çocuk musun, ahmak mısın?

Delilere, çocuklara mesuliyet yüklemek hiç mümkün mü?

Ahmak duruma düşmenin sonuçlarını hiç düşündün mü?

Bu sorduğum sorular size hafif midir, yoksa ağır mıdır?

Bu sorulara kulak vermeyenler sağlam mıdır, sağır mıdır?

Asıl gören gönüldür, göz ne ki, asıl yanan yürektir, köz ne ki?

Hak ile görmeyen, aşk ile yanmayan laf anlamaz, söz ne ki?