DURAN ERDOĞAN KÜTÜPHANESİ (2)

52. Kütüphane Haftası 28 Mart-1 Nisan tarihleri arasında bütün yurtta kutlandı. Rol yapmak, dikkat çekmek için hemen her il ve ilçe kütüphaneleri değişik vizyonla, çarşı-pazar ve açık alanlarda ‘kitap okuma’ etkinlikleri düzenleyip, ilginç-çarpıcı programlarla, gündem hazırladı. Ancak ne var ki ‘benim okumaz-yazmaz milletimin’ kitap okuma sevgisi ve kitap okuma alışkanlığının olmadığı bir kere daha gözler önüne serildi.

Bu mini girizgâhın ardından sadede gelmek istiyorum. Üç Kütüphane kurup bu necip milletime vakfetmiş bir kurucu olarak hayatımdaki “Kitap okuma alışkanlığı ve kitap okuma sevdası” üzerine bizzat bazı yaşanmışlarımı kaldığım yerden devam ederek  -öğünmek için değil, örnek olması için-sizlerle anekdot olarak paylaşmamın doğru davranış olduğunu düşünüyorum: Ankara’da Samanpazarı Güven Çarşı’daki Dr. İhsan Yalbır Yayınevi’nde çalışmaya başladım.  Ders yılı öğrenci kayıtları başlamıştı… Sabah-öğle ve akşam olmak üzere günde üç eğitim-öğretim yapılan Sıhhiye’deki Ankara Atatürk Lisesi’nin Akşam Bölümüne kaydımı yaptırdım. 4 yıllık Liseyi hiç sınıfta kalmadan tam 6 yılda bitirdim. Günümüzdeki deyimle: Bazı aksilikler nedeniyle “okuma hakkımı kullanamadım” yani 2 defa öğrenciliğimi “dondurdum” Lise öğrenciliğimdeki unutamadıklarım: Bu anlatacaklarıma dikkatinizi çekiyorum! Biliyorsunuz: “Aşk neler yaptırmaz!” diye bir söz var… Okuma aşkı ve kitap sevdası uğruna yaptıklarım: Yaş 18. lise 1. sınıf öğrencisiyim: a)1. Okula vaktinde geldim. 2. Öğretmen konuşurken öğretmenimi, öğrenci konuşurken öğrenciyi dikkatle dinledim. 3. Derslerimi günü-gününe yaptım. 4. Kara tahtayı silmek için ‘özel ve güzel’ silgi yaptırıp, çantamın bir köşesinde bu silgiyi hep taşıma sorumluluğum oldu. (Gündüzcü genç öğrenciler silgileri-tabir caizse- gülle olarak fırlattıkları için, silgi bulamazdık.)

1. b) Lise Birinci sınıfa kayıt yaptırmadan önceki yaz ayında, yani sömestr tatilinde; ayın 1. Günü birinci harfimiz (a) ‘ı, ikinci günü ikinci harfimiz (b)’yi ve diğer harfleri de takip ederek TDK sözlüğündeki 35000 civarındaki kelimelerin anlamlarını 30 günlük sürede okuyup, ezberledim. Dahası: Hatmettim ve beynime hıfz ettim. Yine aynı metotla 6 ciltlik Hayat Genel Kültür Ansiklopedisi’ni de okudum. Böylece hem kelime dağarcığımın genişlediğini hem de genel kültür birikimimin beynimde depolandığını düşünüyorum.
2. c) Derslerimi yapmak, kütüphanesindeki diğer kitapları okumak, tiyatro, panel, açık oturum ve sair etkinlikleri takip etmek; en başta da sıcak bir mekânda zaman geçirmek için Pazar günleri Ankara Numune Hastanesi yanındaki ve Ankara Radyosu’nun arkasındaki Türk Ocağı’nın tarihi taş binasına giderdim.
3. d) Anamın vasiyetini unutmadım! Arkadaş seçiminde çok dikkatli olmaya çalıştım. İçki, sigara, kumar gibi alışkanlıklara asla ilgi duymadım.
4. e) Artık, kitap sevgisi, kitap sevdası, kitap okuma alışkanlığım kitap alıp-biriktirme hobisine dönüşmeye başladı. Boş vakitlerimde, tatil günlerinde yayınevlerinin ve kitapçıların önünde geçerken vitrinleri seyrediyor; Pazar günleri caddelere, sinema önlerine kurulan seyyar kitap satıcılarından okunmuş kitaplar alıyordum. Millî Eğitim Bakanlığı’nın ‘Tebliğler Dergisi’ne de abone oldum ve buradan da ‘Tavsiye edilen’ kitapları takip ediyordum.

Sözün özü: Lise öğrenciliğimde unutamadığım bir yarenlikle anlattıklarımı pekiştirmek ve yazımın ikinci bölümünü burada noktalamak istiyorum. Okul yolu üstündeki bir apartmanın giriş katında “Üçler Kâğıtçılık Müessesesi” adıyla kâğıt alım-satımı yapan bir işyeri vardı. Atatürk Lisesi’nin ‘Öğle Kuşağı’nın mûzır bir öğrenci bu işyerinin tabelâsındaki ‘Üçler’ kelimesinin ‘LER’ini cebinde getirdiği aynı renkteki boya ile sildi. Böylece işyerinin “Üçler Kâğıtçılık Müessesesi” olan adı bir anda “Üç Kâğıtçılık Müessesesi” oluverdi.