Bu bayram, bazılarının dediği gibi çörek veya şeker bayramı değil. Dini Bayramlarımızdan Ramazan Bayramıdır.

Her yörenin kendine göre, geçmişe dayanan gelenek ve göreneği var. Dörtyol'umuzun çöreği veya kömbesi gerçekten meşhurdur, bir markadır. Ülkemizin bazı yörelerinde değişik türleri ve tuzlusu da yapılıyor. Ancak Dörtyol’un çöreği bir başka oluyor. Eskiden fırın diyorduk, şimdiki adıyla ekmek fabrikası. Akşamları yanlarından geçerken, mis gibi çörek kokuları, Bayramın yaklaştığının habercisidir. Evde çörek yapmak bayağı zahmetli ve maharet isteyen bir iş. O kadar zahmete de değiyor. Ayrıca un, maya, şekeri, süt ve baharatını iyi ayarlamak lazım. Hamurun tam kıvamında olması gerekiyor. Tavalar, tepsiler gelsin, çöreği fırına kim götürecek, fırında sıra var mı, sözleri tatlı telaşlar ve koşuşturmalar. Hamurun mayaya gelmesi çok önemli. Tecrübe ve ustalık şart. Doğrusu, çöreği hazırlama ve fırına getirip götürme hayli zaman alıyor. Evde pişirenler oluyor, fırında pişirmenin tadını vermiyor. Evde hamuru hazırlayıp, taş fırında pişirmek bir başka güzel oluyor.

Bir de enişte çöreği var, farklı biçimde ve içi cevizli. Bayramda gelen özel misafirlere ikram ediliyor. Hangi türden olursa olsun, yapanın ustalığı çöreği yenince ortaya çıkıyor. Çöreğin ustası teyzelerimiz ve kardeşlerimiz, gerçekten bu işin tam erbabı olmuşlar. Son zamanlarda, hazır yapılıp ambalajlanmış çörekler, vitrinleri süslüyor. Bazıları da, kim uğraşacak diyerek, hazır çörek alıyorlar.

Bakıyorum da, insanlarımız çöreği yerken şekerim var falan demiyor. Denecek gibi de değil zaten. Çöreğin makbulü, ağızda kolayca dağılan, bayatladıkça lezzetli olandır. Çörek yapmasından anlamam, ancak lezzet testini iyi bilirim. Bayramda ziyarete gidilen evlerde çayla birlikte çörek ikram edilir. Afiyetle yenir. Gerçi salgın virüs nedeniyle bu bayram gidemeyeceğiz. Ramazan Bayramınız şimdiden kutlu olsun.

Evde kalın, sağlıkla kalın...