Son günlerde bir tartışmadır aldı başını gidiyor. Sanatçılar sahneye nasıl çıkmalı? Sanatçı dediğin topluma örmek olmalı mı yoksa toplum mu ona örnek olmalı?

Doğrusunu isterseniz zor bir soru. Bana sorarsanız sanatçı toplumum aynasıdır. O aynaya ne bakarsan onu görürsün. O aynada ister güzelliği, ister ahlakı ve ister edebi rahatlıkla görürsün. Yeter ki görmek iste…

Sanatçı İzzet Yıldızhan’ın magazin muhabirlerinin kendisine uzattığı mikrofona yaptığı açıklamalar bambaşka bir tartışmayı gündeme getirdi. Yıldızhan kendisine sorulan soruya, “Sahne adabı denilen bir gerçek var. Külotla da sahneye çıkmasınlar” demesinin ardından kıyamet koptu.

Yok efendim sen ne karışırsın, sen kimsin? Sen nasıl meslektaşlarına böyle şeyler söylersin. Senin üstüne vazifemi bunları söylemek. Bunlar en hafif kelimeler. Adama belden aşağı her türlü hakareti ve küfrü kendilerinde hak gördüler ne yazık ki.

Demek insan bir ülkede kendi fikirlerini dile getiremeyecek, demek insan kendi meslektaşını eleştiremeyecek. Ne acı bir dürüm. Adama mikrofon tutulmuş adamda kendi fikrini beyan etmiş. Size mi soracak fikir beyan ederken? Siz kim oluyorsunuz ki adama olmadık hakaretleri kendinizde hak buluyorsunuz?

O, onun fikri, bu benim fikrim, o senin fikrin. Herkes fikrini söylemekte özgür değil mi? Sende onu eleştirirsin fikirlerine katılmadığını ve sahne benim şovumu sergilediğim bir yer ve ben oradan ekmek parası kazanıyorum kimseyi ilgilendirmez desen sorun yok.

Ama şunu belirtmek istiyorum. Son zamanlarda birçok sanatçı sahneye gerçekten külotla çıkıyor. Bilmem bunu kendilerine nasıl yakıştırıyorlar? Sahnede şov yapmak, sınırları zorlamak gelen seyirciyi mutlu etmek elbette güzel ama onun da bir sınırı olmalı.

Bir sanatçı var adını söylemeye gerek. Son konserinde baktım gerçekten ben onun yerine utandım. Dekolte giyebilirsin, transparan giyebilirsin ama onunda ölçüsü olması gerekmez mi? Sahnede şarkı söylüyor sesinden, sanatından çok kıyafeti hemen ön plana çıkıyor.

Sahne sanatçıları ülkelerinin yüzü değil midir? Sanatçılar toplumun aynası değil midir? Sanatçılar topluma örnek olmak zorunda değil midir? Yani ben sanatçıyım sahnede her istediğimi yaparım diyemezsin. Seni izlemeye gelen insanlara saygı göstermek zorundasın.

İşin özü bazı sanatçılar gerçekten sesinden çok kıyafetiyle para kazanıyor. Ben buna hiç şaşırmıyorum. Çünkü ülkemizde sesi olmayan, birçok sanatçı ya kıyafetiyle ya da skandallarıyla para kazanıyor onun için çok görmüyorum.

Edep önemlidir, adap önemlidir. Edebini bilmek kadar güzel bir duygu bir his olabilir mi bir insan için. Bence sanatçılar da edebini bilip ona göre sahneye çıkmalı ve giydiklerine dikkat etmek zorundadır.