Hep hayret etmişimdir, şu acayip hale.

Azrail’i göz ardı eder, İnsanoğlu!

Hayatın içinde almasa da kaale.

Her adımında ona gider, İnsanoğlu!

Gözünü şu fani Dünya’ya açtığı an.

Zamanın akışına kapılır durmadan.

Ölümün elinden kurtulamaz hiç bir can.

Vakit dolduğunda derbeder, İnsanoğlu!

Karnı doysa da, gözü asla asla doymaz.

Kendini düşünür, başka sesleri duymaz.

Hesapsızca yaşar, kalan günleri saymaz.

En sonunda hüzün ve keder, İnsanoğlu!

Eğer çıkarsa devreden akıl sezgisi.

Nefis başlatır nice yanlışlar dizgisi.

İşte böyle belirlenir, hayat çizgisi.

Elleriyle yazdığı kader, İnsanoğlu!

Elbette her insan, en güzelini ister.

“Helal dairesi geniştir, zevke yeter.”

Haydi durmadan sen de anlat, hakkı göster.

Belki ibret alır, akleder, İnsanoğlu!

Tefekkür için, herkese verilir mühlet.

Kimi yanlıştan vazgeçer, kiminde gaflet.

Fazla söze artık gerek yok, haydi aklet.

Ya kazanan, ya da heder, İnsanoğlu!

Ya kazanan, ya da heder İnsanoğlu!