Tarımda kullanılan kimyasallar(ilaçlar, gübreler ve bitki gelişim düzenleyiciler) genellikle yapraktan veya toprağa direk uygulanırlar. Yapraktan uygulanan kimyasalların bir kısmı boşa, bir kısmı da hava ile sürüklenip istenmeyen, hedef olmayan bir takım organizma ve bileşenlerle reaksiyona girebilmektedir. Toprağa doğrudan uygulanan kimyasalların bir kısmı, toprağın ve yeraltı suyunun kirlenmesi gibi ciddi problemlere yol açabilmektedir           .

Yapraktan ve ya topraktan direk uygulanan kimyasalların zararını azaltmak, hastalık, zararlı ve yabancı otlarla daha iyi mücadele edebilmek için kemigasyon uygulamaları geliştirilmiştir.

Tarım ilaçlarının, gübrelerin ve bitki büyüme düzenleyicilerinin sulama suyuna karıştırılarak toprağa uygulanmasına Kemigasyon denilmektedir.

Kemigasyon uygulamaları Dünya’da 1960’ lı yıllarda başlamış olup, tarım ilaçları ve gübrelerinin insan ve çevre sağlığına olan olumsuz etkilerini en aza indirdiği, zamandan ve işçilikten tasarruf sağladığı, ekonomik olduğu ve birim alandan elde edilen verimi arttırdığı için her geçen gün dünyada yaygınlaşmaktadır.

Ülkemizde kemigasyon yöntemlerinden birisi olan, sulama suyu ile gübrelerin verilmesi (fertigasyon) modern meyve bahçelerinde genelde uygulanmaktadır. Bu konu hakkında daha önceki yazılarımda detaylı bilgiler vermiştim. Fakat sulama suyu ile tarım ilaçlarının (pestisitlerin) ve bitki gelişim düzenleticilerinin uygulanması ülkemizde yaygın olarak bilinmemekte ve uygulanmamaktadır. Bu konularda daha fazla bilimsel araştırmalar üniversitelerimizde ve araştırma enstitülerimizde yapılmalıdır. Sonuçlanan araştırmalardan elde edilen bilgilerinde yaygınlaştırılması için etkili eğitim ve yayım çalışmalarının yapılmasına ihtiyaç vardır.

Kemigasyon uygulamalarını yapacak kişilerin, eğitilmiş ve yetkilendirilmiş olmaları sistemin başarısı için şarttır. Bu konuda Gıda Tarım ve Hayvancılık bakanlığı gerekli alt yapıyı oluşturmalıdır. Başta ABD ve AB ülkeleri olmak üzere gelişmiş ülkelerde, pestisitler sadece bu konuda sertifika sahibi uzman kişilerce uygulanabilmekte ve uygulamalar detaylı bir şekilde kayıt altına alınmaktadır. EUREPGAP Protokolünde de bu durum zorunlu kılınmıştır.

Dünya nüfusu her geçen gün artmakta olup, 2050 yılında 10 milyar civarında olacağı tahmin edilmektedir. Kişi başına düşen tarım arazileri giderek azalmaktadır. Gelişmekte olan ülkelerde kişi başı tarım arazisi, 1960'ta 3,3 dekar iken 2008'de 1,9 dekar seviyelerine kadar düşmüştür. 2050 Yıllarında ise 1,4 dekara kadar düşeceği tahmin edilmektedir. Eğer kentleşme bu hızla devam ederse 2050 yılında 170 milyon hektar arazi daha şehirlerle örtülecek. Dünyada 800 milyon insan kronik açlık koşullarında yaşamını sürdürmektedir.

Bu şartlar altında gelecekte, giderek artan gıda talebi göz önüne alındığında, kemigasyon uygulamalarının optimize ederek, daha yüksek verim alınabilecek, insan ve çevre sağlığını kontrol altına alan yöntemlerin önemi gitgide artacaktır.

Ülkemizde kemigasyon konusunun öncelikle gündeme alınarak, araştırma, eğitim ve yayım çalışmalarının hızlandırılarak bir an evvel uygulamaya geçişmesinde yarar vardır.