Elalemin gönlü güllük gülistan,

Hayatı dikendi yüktü içine!

Onca derdi vardı olurdu destan,

Katladı kıvırdı büktü içine!

Buğulu gözlerle etrafa baktı,

Islandı kirpikten damlalar aktı.

Titreyen eliyle sigara yaktı,

Yutkundu dumanı çekti içine!

Katlandı gül için her gün harına,

İstedi dertlerden bir gün arına!

Bugünün hevesi kaldı yarına,

Sabır tohumunu ekti içine!

Her gün feryat etti sesi çınladı,

Neredesin ey dost? Dedi inledi!

Hep kendi söyledi kendi dinledi,

Konuştu derdini döktü içine!

Bir adam yaşadı yalnız başına,

Ne hayata doydu ne de yaşına.

Bir yazı yazsınlar mezar taşına,

Boş buldu burayı çöktü içine!