Anlatsan derdini dağ ile taşa,

Ağlasan sızlasan feryadın kalır!

Elinden geldikçe, dosdoğru yaşa,

Gidersen ardında bir tadın kalır!

Mahkûm et sırrını hapset içine,

Dayanır dertlerin belki de bine.

Ne kadar sevsen de yalnızsın yine,

Seni anlamayan bir kadın kalır!

İnsanlar çoğalır zaman çarkında,

Yaşar orman gibi herkes farkında.

Kimi kömür olur toprak altında,

Kimi bu dünyada hep odun kalır!

Öyle bir zamanki yaşamak sanat,

Dal gibi kırılma, rüzgâra inat!

Ne meramın varsa şiirle anlat,

Osman sen giderken bir adın kalır!