Hayat pamuk ipliğine bile bağlı olmayacak kadar kısa. Lütfen birbirinizi üzmeyin, kırmayın ve sevin. Çünkü bir saniye sonra bilemiyorsunuz ne olacak? Sevdiklerimi görebilecek miyim? Onlara dokunabilecek miyim?

Yani demem o ki şu ölümlü dünyada birbirinizi lütfen sevin, sevmiyorsanız da saygı gösterin ve hayatın tadını çıkarın. Çünkü sonra üzüntüsü gerçekten çok büyük oluyor.

Önceki gün Bingöl'den Tatvan'a gitmek üzere kalkış yapan ve ülkemizin savunması için gece gündüz demeden çalışan 11 Mehmetçiğimiz şehadet şerbetini içti. Kuvvetleri Komutanlığı'na ait Cougar tipi bir helikopter arıza nedeniyle düştü. Kazada 8. Kolordu Komutanı Korgeneral Osman Erbaş'ın da aralarında olduğu 11 asker şehit oldu, 2 asker de yaralandı.

Türkiye’nin yürekleri bir kez daha yandı, bir kez daha dağlandı. Bu kahramanlarımız düzenlenen törenin ardından toprağa verilmek üzere memleketlerine gönderildi. Törenlerde yürekleri dağlayan görüntülere taş olsa dayanmaz inanın.

Anneleri, babaları, eşleri ve çocuklarının feryadını zaten hiçbir kelime ile izah bile edemiyorum. Düşünün birkaç saat önce mutlu ve huzurlu bir şekilde ailesiyle vakit geçiren, onlarla mutluluğun keyfini bu kahramanlar birkaç saat sonra şehit oluyor. Bunu nasıl izah edebilirsiniz kendinize?

Hakikaten bu kahramanlarımızın şehit haberini duyunca hem ağladım, hem dua ettim hem de ailelerine sabır diledim. Çünkü o acının tarifi mümkün değil, ancak yaşayan bilir.

Demem o ki sevdiklerinizi kaybetmeden kıymetini bilin. Şu kısacık dünyada kimseyi kırmayın, kimseyi üzmeyin. Sonra gerçekten çok pişman oluyorsunuz ve geri dönüşü olmuyor.

Hayat zor, yaşam zor, ekonomik sıkıntılar üst seviyede ve insan bazen bunalıyor. Ama buna rağmen hayat yaşamaya değer. Sevdiklerinizin en önemlisi de kendinizin kıymetini bilin ve hayata dört elle sarılın.

Şehitlerimize buradan rahmet ve ailelerine de baş sağlığı diliyorum. Mekanlarınızı cennet olsun kahramanlar…