Var mısınız? Engellilerin önündeki engelleri kaldırmaya‏

O kadarda umutluydu ki! Yarınından. Yine neşe içinde çıkmıştı evlerinden. Okula gidiyordu. Üniversitede ikinci sınıfta okuyordu. Nereden bilebilirdi ki! Hayatının o günden sonra değişeceğini. Karşıdan karşıya geçerken bir araba çarpmıştı. Ne kadarda mutluluk dolu bir genç kızdı. Gözlerini hastanede açtığında;  annesi babası ve arkadaşları vardı. Herkes geçmiş olsun diyor ama bakışlarını kaçırıyordu. Oda daha anlamamıştı neler olduğunu. Kazayı hayal meyal hatırlıyordu ama sonucundan haberi henüz yoktu. Kan revan içinde kalan teninde,  gerekli müdahaleler yapılmıştı. Ama ne yazık ki! Oda bacaklarını hissetmediğini anladı. Doktorda başındaydı. “Doktorum bacaklarım” dedi. Doktor başını eğdi. Konuşamadı dışarı çıktı.  Annesinin babasının yüzüne baktı onlarda başını yere eğince; bir feryat ile bağırdı ki! Hastane inliyordu. Anlamıştı; bir an dalgınlığının bedelinin kalan yıllarında ne kadarda zor geçeceğinin sinyallerini veriyordu, sanki! Bütün herkes kulaklarını kapatmıştı hüngür hüngür ağlıyordu. O an kendini kaybetmiş doktor gerekli müdahaleyi yapmıştı. Artık duymuyordu. Hemen bir sakinleştirici verilip uyuşturulmuştu bedeni. Hastanede geçen bu acı günlerin ardından. Tekerlekli sandalyeye mahkumiyet başlamıştı sanki! Kızın kendisini toparlamasına fırsatta vermiyordu ki! İnsanlar, acıyarak bakışlar fiskos, fiskos konuşmalar. Yanlarından geçerken vah gencecikti; kız vah vah demeleri. Çıldırtıyordu artık. Okula da gidemiyordu artık. Okulu onun engel statüsüne uygun halde değildi. Nasıl mücadele edeceğini de bilmiyordu ki! Ailesi gerekli bilgi donanımına da sahip değildi. İkisi de ilkokul mezun köylü insanlardı. İnsanların bu bilgisiz davranışları, kurumların engellilere karşı ne yapacaklarını bilmemesi. Bazılarının hatta bunu göz ardı etmesi. Onu azminden yıldırmamıştı. Belediye başkanıyla görüşmeleri sonucu kaldırımlara iniş çıkışların kolaylaştırılması. Bankalara ve diğer kurumlara marketlere girişin çıkışın olması için elinden gelen her şeyi yaptı. Bunu yaparken de arkadaşları ile el ele oldu. Engelliler için kurulan dernekler vakıflar ile el ele birçok şeyin üstünden gelmesi için hala çaba sarf ediyor. Şu an bir devlet işinde çalışıyor. İşe girdiği sıralarda da çok sıkıntılar yaşadı biz buna ne iş vereceğiz gibi ama onları zaman içinde aşmayı bildi. Şimdi mutlu. Engellilerin önünde hala engeller var mı var. Pekiyi bizler ne yapmalıyız. İster bireysel ister se kurumsal olsun var mısınız?  Engellilerin önündeki engelleri kaldırmaya. (Burada belki yürüme engelli bir arkadaşımızı anlattım ama birçok engel gurubu arkadaşlarımdan özür diliyorum.) Şunu unutmayınız ki! Ne türlü bir engeli olursa olsun bir insanın mutlaka yapabileceği bir iş vardır.