Nihayet malzemen odun kumaştır,

İşte halin ayan beyandır koltuk!

Taht kur gönüllerde gözler kamaştır!

Gözüm bu dünyaya doyandır koltuk!

Belki oturursam dibim kaşınır,

O makam bu makam sürter aşınır!

Yumurta küfesi nasıl taşınır?

Nice hatır gönül sayandır koltuk!

Bilirim hakkını verenler vardır,

Her darbeye göğüs gerenler vardır.

Kendini yerlere serenler vardır,

Kiminin ayağı kayandır koltuk!

Koltuğun sevdası eder davadan,

Kimi tüylenmeden uçar yuvadan!

Kimi emek vermez kapar havadan,

Kimi çiğ yumurta soyandır koltuk!

İki laf eyledim seninle şurda,

Deli diye lanse ettiler yurda!

Herkes sana deli gariplik burda,

Oturunca minnet duyandır koltuk!

Çıkıp kürsülerden atanlar gördük,

Hamutuyla deve yutanlar gördük!

Yerle yeksan olup yatanlar gördük,

Ne kadar takdire şayandır koltuk!

OSMAN ALPSOY