Ne dersiniz seçimlerin sonucunu göçmenler mi belirleyecek. Avrupa’da göçmen politikaları her geçen gün tartışılıyor. Göçmenleri almayacağız diyen liderler iktidarı zorluyor. Göçmenleri ülkeden kovacağız diyen muhalefetlerin oyları yükseliyor.

Aynı oyunlar bizden de oynanıyor. Son günlerde muhalefet mülteci ya da sığınmacı olarak ülkemize gelmiş düzensiz göçmeler üzerinde siyaset yapılıyor.

Bolu beyi seçimlerde de konuşmuştu ve seçilmişti, ilk icraatım göçmenleri Bolu şehrine almayıp var olanları da çıkaracağım demişti. Daha sonra bu sözler unutulmuştu.

Bugün yeniden başkan gündem oldu göçmenlere işyeri ruhsatı vermeyeceğim, su ücretlerini artıracağım diye sözleri bir anda ülke gündemine oturdu.

Suriye, Irak mülteciler gündemde düştü, Afganistan da kaçanlar akın akın ülkeye gelenler birden gündem oldu. Televizyon kanalları ve medya başlıklar atıyor. Halkın gündemi bir anda Afgan göçmenler oldu. Medya üzerinde asılsız haberler konuşulur. Muhalefet bunları körüklüyor.

Tüm bunlar konuşulurken muhalefet oyları yükselirken iktidar çözüm arıyor. İktidar birkaç yıl öncesinde gelen gelsin biz mazlumlara açığız demişti.

İktidar biz büyük ülkeyiz lafları ediyordu. Bu laflar artık iktidara dokunmaya başladı. İktidarı, muhalefeti mültecileri konuşuyor. İktidar yanlışları da olsa dış politikada hata yapsa da artık geri adım atmıyor dik durmaya çalışıyor.

Muhalefet mülteciler politikası üzerinde oy topluyor. Muhalefetin eline koz geçti. İktidarın en zayıf yerinde vuruyor. Muhalefet İnsanların milliyetçi duygularını kaşıyor.

Muhalefet kaşıdıkça iktidar zorlanıyor. İktidar sözcülerini açıklamaları gerçekçi olmuyor. Suriye politikasında sınıfta kalan iktidar bugünde Afganistan politikasını korumaya çalışıyor. Ey iktidar ve muhalefet bırakın arık şu Amerikan politikacılığını ülkenin başına ne geldiyse Amerika kol kola gezmenizde.

Amerika’yla barışık dost olduğunuz sürece komşu politikalarınız hiç sizlerin menfaatine olmayacak. Olmuyor da. Bakın görün artık. Çıkarın şu Amerika gözlüğünü. Kendi gözünüzle bakın komşularınıza. Bir zamanlar komşu ülke Suriye ile sınırlar kalkmıştı, dost, kardeş olunmuştu ne oldu da bir gecede düşman olundu.

Bunu kim yaptı dost bindiğiniz Amerika. Türkiye ne zaman komşularıyla dost oldu, yakınlaştı, ticari, siyasi birliktelikler sağladı işe o zaman ortaya yine şeytan Amerika çıkıyor. Dostluklar biranda düşmanlığa dönüşüyor. Bir zamanlar Amerika’nın bir numaralı adamı dostu diktatörü kimdi.

Yanı komşumuz Irak lideri Saddam ne oldu Amerikan mangası gözetiminde Irak yağlı sicimiyle darağacına gönderildi. Ülke bugün iç savaş veriyor. Halkı ise daha rahat bir ülkede yaşamak için göç ediyor. Bu güç en yakın ülke ve kapısı kalbur gibi dökülen Türkiye şehirlerinde.

Saddam yönetimi ayakta kalsaydı Amerika’yı dost bilmeseydi bugün ülkede ne iç savaş nede kargaşa olacaktı. Amerika bu, yeryüzün en büyük şeytanı… Şeytanla olanın sonu ateş…

Bakın Amerika’yla kol kola olan her İslam ülkesi ateş çukuru gibi yanıyor. Seçilmiş Amerikancı iktidarlar sayesinde İslam coğrafyasında huzur kardeşlik yok oluyor.